کوروش کبیرفقط یک نام نیست بلکه یک فرهنگ انسانی و آسمانی جهانی، برخاسته از ایران است.

کوروش کبیرفقط یک نام نیست بلکه یک فرهنگ انسانی و آسمانی جهانی، برخاسته از ایران است

کوروش کبیر با مراسم یا بدون مراسم بزرگداشت (7 آبان هر سال ) در کنار مقبره اش در پاسارگارد استان فارس، نه تنها در دل ایرانیان که در دل همه آزادیخواهان،اخلاق محوران، تاریخ دانان، فرهنگ دوستان، فعالان حقوق بشر و همه عدالت جویان جهان، زنده و جاوید است.

بسیار متاسفم که بخشی از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران به هر دلیلی و یا بر اساس هر تحلیل غیر علمی و کارشناسی نشده ی خود و نیز بخشی از اپوزوسیون با استفاده ابزاری از نام کوروش کبیر تیشه برداشته اند و بر ریشه فرهنگ و تمدن و امنیت و منافع ملی ایران بزرگ می زنند و غافلند که از کوروش کبیر استفاده سیاسی کردن،مساوی است با تخریب یکی از بزرگترین ستونهای هویتی و فرهنگی ایران و ایرانی.

ظاهرا با همه ادعاهای بزرگ و کوچکشان نمی دانندکه:

اگر بخواهیم به فرهنگ بزرگ و غنی 8000هزار ساله ایران یک نماد و شناسه جهانی بدهیم، بدون کمترین شکی کورش کبیر، بدلیل نگارش و اجرای اولین منشور جهانی حقوق بشر در امپراتوری گسترده خود، نماد این فرهنگ و صلح طلبی ایرانیان در جهان است.

نام کورش کبیر( و به دنبال آن نام ایران و ایرانی و فرهنگ بزرگ او) بیشتر از سی بار در تورات بعنوان پادشاه بزرگی که به یهودیان زندگی و آزادی دو باره بخشید، آورده شده است و کم نیستند محققان علوم اسلامی و قرآنی که معتقدند : خداوندبزرگ در قرآن کریم از کوروش کبیر با نام "ذوالقرنین" ذکر فرموده و از او به نیکی یاد نموده است که این نشان دهند آن است که نام کورش کبیر حتی به قبایل تازه مسلمان شده در صحرای عربستان در زمان حیات پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد "ص" نیز رسیده بوده است.

امروزه در جمهوری اسلامی ایران،باید از کورش کبیر و منشور حقوق او نه تنها به نیکی یاد شود بلکه برای مقابله با تهاجمات فرهنگی هنجارشکنانه بیگانه به فرهنگ و هویت ملی ما، از آن بعنوان سپر دفاع فرهنگی استفاده شود.

باید نمایندگان جمهوری اسلامی در سازمانهای بین المللی سرها را بالا گرفته و با افتخار به جهانیان یادآور شوند در هنگامی که در بیشتر مکانهای دنیا، افراد یکدیگر را زنده زنده می خوردند و وحشیگری بمعنای واقعی کلمه در بیشتر مناطق جهان جاری بود، کورش کبیر حاکم و فرمانده آزادیبخش امپراتوری بزرگ ایران، اولین و جامع ترین منشور حقوق بشر جهان را نوشت و در سرتاسر امپراتوری بزرگ ایران اجرا نمود.

در این منشور نژادپرستی، برده داری و برتری جنسیتی رد شده و همه اقشار مردم در برابر قانون یکسان دانسته شده است.

بعد از انتشار و اجرای این منشور بود که زنان در امپراتوری گسترده ایران به بالاترین رتبه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی رسیدند.

کارگران و دهقانان در مراسم های رسمی دربار پادشاهی ایران مانند مراسم جشن نوروز، امکان شرکت و حضور رسمی یافتند.

حقیر سعید شجاعی سعدی از اینکه بخشی از مسئولان جمهوری اسلامی ایران، بدلیل یک اشتباه محاسباتی بزرگ فرهنگی و ویرانگر ، فکر می کنند یاد از پیشینه های فرهنگی و تمدنی ایران و ایرانی مربوط به قبل از اسلام خودکشی و نوعی زدن ریشه حکومت جمهوری اسلامی ایران است، هم بسیار متاسفم و هم در این باره بسیار اندوگین هستم.

بنده بعنوان یک پژوهشگر و فعال اینترنت محور فرهنگ و صلح جهانی عرض می کنم:

اتفاقا تکیه جمهوری اسلامی ایران بر تمامیت فرهنگی ایران و بزرگداشت همه افتخارات تمدنی ایران و ایرانی چه قبل و چه بعد از ورود اسلام به ایران، حتما به تقویت پایه های جمهوری اسلامی ایران منجر خواهد و متاسفانه ادامه بی توجه ای به این ارزشها و مخاخر فرهنگی ایرانیان می تواند خدای ناکرده ، نهایتا به تخریب پایه های مردمی و سرنگونی جمهوری اسلامی ایران در درازمدت، بینجامد.

خداکند و آرزو می کنم تا دیر نشده، تصمیم سازان رده بالای جمهوری اسلامی ایران،این حقیقت بزرگ را درک نمایند و به پیشنهادات و راه کارهای نجات بخش مبتنی بر کار کارشناسی و پژوهش شده امثال بنده ی بی ادعا، بی مزد و مواجب و دلسوزامنیت و منافع همه جانبه ایران و ایرانی که هیچگونه منافع شخصی و رانتی در بیان این پیشنهادات و راه کارهای خود( بجز تراشیدن دردسر برای خود) ندارد، توجه نمایند.آمین یا رب العالمین.

سعید شجاعی سعدی،ششم آبان 1396-شیراز