دو حزب اصلی امریکا و ایران

هر چقدر به تاریخ گزینش کاندید های اصلی درون حزبی(جمهوری خواه و دمکرات  امریکا ) نزدیکتر می شویم . موضوع  بر نامه هسته ای ایران  و عدم توانایی امریکا برای فایق امدن با مشکلاتش در عراق و افغانستان اهمیت بیشتری در سیاست امریکا پیدا مینماید.

به همین دلیل بنظر می رسد این دو حزب و کاندید های انها برای ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ در باره موضوعات فوق و بخصوص ایران نرمش بیشتری نشان خواهند . این به این معنی است که سیاست تهدید بدلیل عدم کارایی اش فعلا از دستور کار و تبلیغات انتخاباتی دو حزب اصلی امریکا بیرون خواهد رفت و تاکید به حمایت از دیپلماسی و ادامه  مذاکرات اروپا و ۱+۵  با ایران  هرروز از انها بگوش خواهد رسید. اما نگارنده این امید را دارد تا با توجه اهمیت ایران و بدون توجه به اینکه کدام حزب قدرت را در امریکا بدست خواهد گرفت  بر نامه ریزان سیاست خارجی امریکا در کاخ سفید و وزارت خارجه و پنتاگون و دیگر نهادهای ذیربط با یک چرخش ۱۸۰ درجه دست از لجبازی با خودشان و جامعه جهانی و ایران برداشته و ضمن برسمیت شتاختن حقوق هسته ای ایران و در ک و پذیرش قدرت نفوذ و اهمیت ایران در امنیت منطقه خلیج فارس و خاورمیانه !  به نزدیک به ۲۷ سال خصومت و تبلیغات سو و ضد ایران  پایان دهد .

اجازه دهد تا ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس با وحدت و در قالب یک پیمان مشترک دفاعی و همکاری همه جانبه سیاسی و اقتصادی امنیت واقعی را به خلیج فارس و خاورمیانه بازگردانند . این مهم بخودی خود بسیاری از مشکلات امریکا در منطقه از جمله عراق و افغانستان و لبنان و اختلاف اسراییل و فلسطین را در نهایت حل خواهد نمود !. و نوعی روابط صمیمانه را بین تمامی کشورهای منطقه و امریکا بوجود خواهد اورد ! و امریکا می تواند بکمک ایران و دیگر کشورهای منطقه از باتلاق حاضر در منطقه با ابرومندی خارج شود!

شاید بعضی اتفاقات مثل صدور اجازه ملاقات سفیر  و خانوادهای دیپلماتهای  ایرانی ربوده شده در بغداد و عدم پیگیری مسئله صدور قعطنامه تحریم جدید و کاهش نسبی تبلیغات و جنگ روانی بر علیه ایران و نیز سفر اعلام شده معاون البرادعی و هیئت همراه به تهران و مذاکرات بیستم تیرماه همه نشان از همین چرخش احتمالی در سیاست امریکا نسبت به ایران بحساب ایند . بخصوص که تونی بلر یکی از حامیان اصلی کاخ سفید در جهان رفت و جانشین بشدت محتاط او "بروان" جای او را در انگلستان گرفته است.

در هر حال باید منتظر بود و دید که ایا بلاخره بعد از نزدیک به بیست هفت سال خصومت امریکا بر علیه ایران . وقت ان رسیده است که راه دوستی و تشنج زدایی را با تهران در پیش گیرند یا نه ؟ من که شرایط را کمی پیچیده می بینم!!! شما چطور ؟