اینده رابطه ایران و امریکا

بدیهی است هر انسانی به هویت و گذشته پر افتخار کشور خود افتخار کند و بازهم طبیعی است که هردولتی سعی کند تا با تبلیغ ارزشهای سیاسی و اجتماعی و تاریخی کشور خود به تامین هرچه بیشتر منافع ملی خود بپردازد .

اما گاهی دولتی مثل دولت جمهوریخواه فعلی در امریکا نیز پیدا می شود با وجود تاریخ محدود به شش صد سال اخیر خود و با تکیه بر قدرت مالی و نظامی خود به سایر تمدنهای درخشان بشری توجه بایسته را نکند که هیچ بلکه با گیر دادن به سیاستهای ان کشور مانع از رشد و توسعه علمی و صنعتی ان نیز گردد.

تحقیقا مردم و دولت اسلامی ایران بنظر می رسد مردم و روشنفکران و سیاستمداران واقع بین امریکا را نه دشمن می دانند و نه زورگو و گستاخ بلکه بنظر می رسد تنها بعضی از عناصر اندک تندرو و جنگ طلب گروه حاکم نئو محافظه کار حاکم بر حزب جمهوریخواه و دولت امریکا را که خود را منجی دنیا و بویژه دنیای غرب از شر تمدنهای (از دیدانها مزاحم )اسلامی و یا ملی بزرگی چون تمدن هشت هزار ساله ایران می دانند .
وگرنه تحقیقا اکثریت سیاستمداران و مردم بزرگ امریکا تمدن و ملت بزرگ ایران را می ستایند.

بنظر می رسد که اگر گروه اندک ولی قدرتمند و تندرو نئو محافظه کار در دولت پرزیدنت بوش اجازه می دانند در اندک مدتی تمامی مشکلات ایران و امریکا با مذاکرات دو جانبه مستقیم حل و فصل می گردید . در چنین حالتی امنیت همه کشورهای منطقه حتی امنیت اسراییل در چارچوب یک قرارداد صلح فراگیر و منصفانه واقعی با کمک ج.ا.ا تامین می گردید چرا که بارها ج.ا.ا اعلام کرده است به خواست و گزینش مردم فلسطین و اعراب احترام می گذارد .در چنین صورتی دیگر نیازی به برگزاری زورکی کنفرانس صلح اناپلیس که همه حضارژست های الکی ودوربین پسند صوری می گیرند نبود .

شخصا ارزوی می کنم دولت پرزیدنت بوش به صداقت و علاقه ایرانیان برای تامین امنیت منطقه و بر قراری یک رابطه دوستانه واقعی و همه جانبه و منصفانه ( که در طی ان تحقیقا و قطعا بسیاری از مشکلات فعلی امریکا در جهان و بویژه خاورمیانه حل و فصل می گردد )پی ببرد و باز امیدوارم که دولت اسراییل درک کند که با کمک ایران اسلامی بسیاری از مشکلات امنیتی کشورهای منطقه و منجله اسراییل نیز واقعا برای همیشه قابل حل و فصل است .

اگر خوب بیاندیشند یک ایران قدرتمند حتی یک ایران تما م اتمی هم تحقیقا نه تنها هیچ خطری برای صلح و امنیت منطقه و جهان ندارد بلکه می تواند بعنوان محور امنیت منطقه نیز در تعامل و با عقد قرارداد های امنیتی با کشورهای دیگر بحساب اید.

ای کاش دولت فعلی امریکا به دولت جمهوری اسلامی ایران و ملت ایران اعتماد می کرد و بجای تهدید نظامی و تهدید به تحریم و کارشکنی در امور بین الملل ایران اسلامی به ملت های منطقه و مردم بزرگ ایران و امریکا اجازه می داد تا طمع همکاریهای همه جانبه واقعی و منجمله تعاملات و همکاریهای امنیتی و سیاسی و فرهنگی را در نهایت ارامش و صلح و ثبات و دوستی تجربه کنند.

و یا کاش حتی اگر به هر دلیلی دولت نئو محافظه کار فعلی امریکا نمی خواهد تا سال اینده که سر کار است با ایران اسلامی به تفاهم کامل برسد .

چرا و واقعا چرا صبر نمی کند تا در انتخابات اینده ریاست جمهوری امریکا با سپردن قدرت به دولت جانشین خود امکان حل و فصل مشکلات را فراهم سازد؟ چراپی در پی ایران را متهم به هزار کارنکرده می کند ؟! چرا جو و فضای بین ملل منطقه و غرب را دچار کینه و جنگ و دشمنی می کند ؟ چرا نقش حیاتی ایران را در صلح و ثبات منطقه بحساب نمی اورد؟!!!

دو ملت بزرگ و متمدن ایران و امریکا نه تنها هیچ کینه و جنگی باهم ندارند که اگر اجازه می دانند صمیمی ترین رابطه ممکن را برای صلح و امنیت منطقه و جهان برقرار می کردند.

خدا کند که سیاستمداران تندرو نئو محافظه امریکا و اسراییل یاد بگیرند تاصبور باشدو بفکر توطئه و نقشه حمله احتمالی به ایران اسلامی نباشند که خدای ناکرده در چنین صورتی همه کشورهای منطقه و امریکا و بخش عمده ای از کشورهای غربی تحقیقا صدمات فاجعه باری خواهند دید و صدها سال کینه و دشمنی و جنگ و خونریزی بین ملل منطقه و امریکا پدید خواهد امد.

پس پیش بسوی دوستی و صلح و صبر و ثبات و امنیت بین ملل منطقه که قطعا و تحقیقا نه تنها منافع و سود فراوان ان نیز نصیب کشورهای منطقه خواهد بود بلکه امریکا و حتی اسراییل نیز از این شرایط سود و منافع بیشماری خواهند برد.

" درخت دوستی بنشان که کام دل ببار ارد
نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار ارد"
"سعدی"

سعید شجاعی سعدی