می پرسند که ...

می پرسند که چرا فکر می کنم بدون وابستگی جناحی و دارا بودن و خرج پولهای بسیار هنگف بزای تبلیغات نمایندگی هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی از حوزه شیراز می خواهم کاندید شوم چون بدون دارا بودن حمایت و پول و غیره امکان موفقیت بسیار کم است .
در پاسخ عرض می کنم :

اول - ابدا به مسئله انتخابات از دیدگاه برد و باخت نگاه نمی کنم . بلکه مجلس شورای اسلامی را بعنوان میدان عالی خدمت و کمک به رشد و توسعه شهر و استان و کشور بهمراه گسترش صلح و امنیت میهن عزیز مان می نگرم و لا غیر .

دوم - چه کاندید انتخابات بشوم و چه نشوم و یا در صورت کاندید شدن چه انتخاب شوم و یا نشوم اصلا برایم مهم نیست چرا که هدف حضور در صحنه و پرشور برگزار شدن انتخابات در برهه ای است که اگر نئو محافظه کاران جنگ طلب و خونریز و متجاوز حاکم بر حزب جمهوریخواه و دو لت امریکا احساس کنند ایران دچار ضعف است تحقیقا همان کاری را خواهند کرد که در یوگسلاوی و لبنان و سو مالی و عراق و افغانستان و پاناما و... انجام دادند .

سوم: بنظر می رسد که بر خلاف نظر بعضی از خوانندگان عزیز با سرمایه خلوص نیت و مهارتهای سه گانه و سوابق خدمتی در مرکز کامپیوتر بوستان سعدی متعلق به خودم به مردم و تهیه و نگارش دهها مقاله و تحقیق جهت بهینه سازی روند رشد و توسعه و امنیت ملی و گسترش روابط بین الملل میهن اسلامی و سایر خدمات امثال حقیر نیز می شود در انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه شیراز بدون خرج ریالی در راه غیر صحیح و بدون دارا بودن هیچ وابستگی جناحی و حزبی و یا دارا بودن هر نوع حامی نیز می شود با تو کل بخدا و معصومین و اعتماد به درک و شعور والای مردم بزرگوار و اما نتداری مسئولین مومن و وظیفه شناس و موقعیت و مصلحت بین و صد البته با تبلیغات بسیار محدود و بدون عوام فریبی و دروغ و غلو و بزرگنمایی های خلاف واقع توانمندیها در انتخابات وارد شد و نتیجه مطلوب نیز گرفت به بیان دیگر معتقدم تحقیقا و قطعا امثال بنده اگر شانسی بیشتر ی از صاحب نفوذ و ثروتمند نداشته باشم تحقیقا کمتر هم نخواهم داشت .


چهارم : بنظر می رسد که در این دوره از انتخابات مجلس باید کسانی کاندید شوند که مسایل سیاست خارجی و خطراتی را که قدرتهای زورگو می توانند برای تمامیت ارضی و استقلال و حاکمیت ملی ما می تواند داشته باشند را بخوبی درک کنند و راه های عملی و واقعه بینانه و بدور از شعار زده گی را که با ارایه انها به ثصمیم سازان ذی ربط کشور کمک کند تا کم خطر ترین و پر سود ترین و در عین حال پر عزت ترین راه ممکن را برای دفع خطرات احتمالی برای کشور انتخاب کنند. بنا براین بنظر می رسد به مصلحت فردی و گروهی و جناحی و بطبع ان کشور اسلامی سر فراز ما نباشد که جلو ورود افراد صاحب فکر و اندیشه و طراح را بگیرند. حداقل من بسیار امیدوارم چنین باشد .

پنجم : تقریبا حدود یک سال است که بصورت خودجوش با صرف و وقت و سرمایه مادی و معنوی خود با نگارش مقاله و یا نامه به شخصیت های بزرگوار و یا با قراردادن نزدیک به صد مقاله و یا مقاله نامه گونه بخصوص برای شخص پرزیدنت بوش در 8 وبلاگهایم این افتخار را داشته ام تا به وطیفه ملی و دینی خود را برای جلو گیری از هر نوع تجاوز گستاخانه به میهن اسلامی احتمالی که تحقیقا و قطعا برای منطقه و جهان فاجعه بار خواهد بود جامعه عمل بپوشانم تا ضمن کسب رضای خدا و معصومین (ع) قدمی هرچند ناچیز در راه تقویت امنیت ملی و گسترش روابط بین المللی ج.ا.ا در حد توان و امکانات محدودم بر داشته باشم . انشالله که چنین بوده باشد

ششم :
بنظر میرسد وبلاگهای هشتگانه بر اساس حجم مراجعه کنندگانش و نیز نوع اظهار نظرهای بعضی از انها نه تنها در داخل این توانسته باشد مخاطبین خود را بیابند بلکه بنظر می رسد توانسته باشند خوانندگان بیشماری را هم در خارج از کشور از بین هموطنان و سایر فارسی زبان و منجمله خوانندگانی را از سایر ملل بخود جلب نماید . بنظر می رسد وبلاگهای اینجانب توانسته باشد در حد توان و امکانات محدود خود خطرات و نتایج بسیار فاجعه بار امنیتی و انسانی و زیست محیطی و سیاسی و اقتصادی در سطح منطقه و حهان را در صورت انجام هر گونه تجاوز احتمالی امریکا و اسراییل و غیره به ایران اسلامی به افکار عمومی ( و منجمله افکار عمومی کشورهای مدعی برنامه های صلح امیز هسته ای ما) شناسانده باشد . تا انجا که یکی از خوانندگان مطالب وبلاگهای مرا "هشدار دهنده خطرات" نامیده است.