اغاز بکار دولت تغییرات باراک اوباما در امریکا

بلاخره دوره اقای بوش و تیم بسیار تندرو و متعصب و جنگ طلبش ( مثل هر زماندار خوب و بد در تاریخ ) تمام شد و رفتند !

او و تیم نئومحافظه کارش در مدت 8 سال با سوی استفاده از ماجرای 11 سپتامبر جهان را با تهدید و ارعاب و ناامنی بی سابقه همراه کردند!

حمله به عراق و افغانستان و تهدید مستمر ایران اسلامی و سوریه و کره شمالی و... به حمله نظامی و یا راه انداختن جنگ روانی توسط اسراییل و غرب برای بمباران مراکز هسته ای ایران اسلامی موجی از نگرانی را در شروع یک جنگ جهانی نا خواسته در دل تحلیلگران و اصحاب سیاست و رسانه و فعالان حقوق بشر در دنیا ایجاد کرده بود!. از سوی دیگر فعالیت های غیر مسئولانه و تجاوزکارانه دولت سابق اقای بوش نه تنها اقتصاد امریکا که اقتصاد جهان را به روکود و نابودی کشانده است! حتی در روزهای پایانی دولت خود اقای بوش و تیم جنگ طلبش با دادن چراغ سبز به دولت اقای المرت در اسراییل دست به جنایات جنگی در کشتار زنان و کودکان فلسطینی در غزه (با سلاحهای متعارف وغیر متعارف )زدند که باعث تنفر و انزجار افکار عمومی در جهان و منجمله یهودیان درون و برون اسراییل از دولت اقای بوش و المرت شد ( هر چند که با مقاومت مثال زدنی رزمندگان حماس که ان را از حزب الله قهرمان لبنان در جنگ 33 روزه با اسراییل اموخته بودند) برای بار دوم و اینبار در غزه - اسراییل تحت حکومت دولت المرت خون ریز و جنگ طلب و بی دفاع کش !!!؟ شکست سخت و خفت بار دیگری را تجربه نمود! تا در تاریخ بار دیگر ثبت شود که ظلم و ستم پایدار و ماندنی نیست و دیر یا زود ستمگر و ظالم خونریز خود قربانی جنگ و جهل خویش می گردد!. دولت المرت زن و کودک کش ! نیز مجبور شد بعد از 22 روز با سرافکندی تمام خاک غزه را ترک کند و به اتش بس انهم از نوع یک طرفه اش ! تن دهد! و به پیش بینی من در انتخابات ماه اینده اسراییل همه تندروان و جنگ طلبان یک توی دهنی محکمی از مردم اسراییل خواهند خورد و با انتخاب یک دولت صلح طلب و میانه رو در اسراییل که در شان ان مردم باشد جهان شاهد بسته شدن پرونده یک دولت کشتارگر و خشونت طلب دیگر خواهد شد!

و درست در چنین اوضاعی است که در روز سه شنبه 20 زانویه 2009 برابر با اول بهمن 87 و در ساعت 12 ظهر بوقت شرق امریکا - مردم شریف امریکا و جهان شاهد ترک کاخ سفید توسط اقای بوش و تیم نئومافظه کار ایشان و انجام مراسم سوگند توسط رییس جمهور جدید امریکا یعنی اقای باراک اوبامای سیاه پوست و با شعار" تغییرات" ایشان بودند که او در سخنرانی خود در این مراسم نوید امریکای صلح طلب و تعاملگر با همه کشورهای جهان بخصوص با کشورهای اسلامی و نکته بسیار بسیار جالب این سخنرانی ان بود که ایشان گفت که با کشورهای که سابقا در امریکا دشمن فرض شده بودند (که احتمالا منظورش ایران اسلامی و کره شمالی و سوریه و ... بوده است ) رابطه ای با احترام متقابل در پیش خواهند گرفت (نقل به مضمون ) که اگر این صحبتها در عمل به واقعیت به پیوندند ! می توان جهان ارام و با نشاط و در صلح و امنیتی را در اینده شاهد بود!

نتیجه

دیکتاتورها و حکومتهای خونریز و ستمگر می ایند و با همه جنایتهای وحشتناک شان با گذشت تاریخ مصرفشان به زباله دان تاریخ می روند !و از انها بجز نام زشت و خاطره ای درد ناک در افکار و اذهان جهانیانیان نمی ماند!

چه خوب بود اگر صلح و احترام جهان را فرا می گرفت ! و بجای جنگ و خونریزی و کشتار!!! صلح و امنیت و همکاریهای جهانی برای ایجاد جامعه ای جهانی سرشار از ارزشهای الهی و انسانی بوجود می امد! بنظر من قرن بیست و یک می تواند قرن تعامل و صلح و مودت ملل و دول جهانی باشد ! که در غیر این صورت دیر یا زود و یا عمدا یا سهوا و با برنامه ریزی از قبل و یا بدون ان ! دولت و یا دواتهایی پیدا خواهد شد که با اشتباه محاسبه خود !!!؟ روابط بین الملل را با چالش و جنگ هایی بسیار فاجعه بار روبرو سازد ! و از سوی دیگر بدلیل پیشرفت تکنولوزی و فن اوری در جهان (ومنجمله صنایع نظامی ) در قرن 21 تحقیقا و قطعا بنظر می رسد که ما شاهد تلفات و ویرانیهای بسیار زیادتر و غیر قابل جبرانی در صورت بروز هر نوع جنگ منطقه ای و جهانی باشیم !

بنابراین جا دارد تا همه صلح طلبان و فعالان حقوق بشر بدور از هر سیاست بازی و نیرنگ و خدعه ای تلاش کنند تا جهان قرن 21 را بقرن معنویت و عدالت و رفاه و تبادل هنر و فرهنگ و "عشق به خدا و همنوع" تبدیل کنند و کنیم که این هم ممکن است و هم لازم اگر که نخواهیم در یک جنگ جهانی دیگر کره و حیات بر زمین را نابود سازیم! بقدرت رسیدن میانه روها در امریکا و با احتمال بسیار زیاد بقدرت رسیدن صلح طلبان و میانه روها در اسراییل و انگلستان در انتخابات اتی این دو کشور بعلاوه امادگی کشورهای دیگر جهان (مثل جمهوری اسلامی ایران و غیره) برای تلاش بمنظور تامین و تحکیم صلح و ثبات و امنیت جهانی ! همه نوید بخش اغاز دوره ای جدید توام با احترام متقابل و قانون مداری در مناسبات بین المللی را می دهد که بسیار میمون و مبارک است.