سیاست پرزیدنت اوباما و تغییرات در کشورهای عربی

اینده مصر بعد از سرنگونی مبارک
سرانجام 18 روز بعد از شروع قیام و انقلاب مردم مصر در 22 بهمن 89 به بار نشست و مبارک دیکتاتور سرنگون واز مصر فرار کرد و به مکانی رفت که تا این لحظه برای جهانیان نامعلوم است؟! (درست در روز سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران که در 22 بهمن 57  پیروز گردید).انقلاب مصر بدنبال قیام و پیروزی انقلاب مردم تونس بوقوع پیوست که در انجا نیز بن علی حاکم دیکتاتور و دزد و جبار تونس بعد از سرنگونی به عربستان فرار نمود!
این دو پیروزی همه ازادیخواهان و عدالت طلبان و حامیان حقوق بشر را در سراسر جهان خوشحال و امیدوار نموده است که بساط حکومتهای جبار و دیکتاتور  و دزد و خیانتکار و مستبد و وابسته از همه ملل دنیا جمع گردد. بدون تردید این دو انقلاب مستقیم و یا غیر مستقیم  از انقلاب اسلامی ایران تاثیر پذیرفته اند( این کار طبق یک سنت و روییه تاریخی صورت می پذیرد  که بر اساس ان  تحولات سیاسی ایران زمین فورا و یا بتدریج بر تحولات کشورهای منطقه و بویژه کشورهای عربی تاثیر گذاشته و می گذارند- به انقلاب مشروطه  و نهضت ملی شدن نفت توسط دکتر مصدق و با همراهی ایه الله کاشانی و نیز انقلاب اسلامی بهمن 57 از نمونه های چنین فرایندی است).
--------------------------------------
اما بنده بعنوان یک شهروند ساده ایرانی و یک تحلیلگر اینترنتی روابط و  مسایل خارجی جمهوری اسلامی ایران ضمن انکه از اعماق وجودم از این دو پیروزی خوشحالم  و امید انرا دارم تا این دوکشور و همه ملل عرب و غیر عرب منطقه و بطور کلی همه کشورهای دنیا به  صلح وازادی و عدالت و  رفاه و پیشرفت همه جانبه دست پیدا کنند اما هر چه می خواهم بخودم بقبولانم که سیاست رسمی (پرزید نت اوباما چه در دوران مبارزات انتخاباتی او و چه بعد از پیروزی و انتقال به کاخ سفید) یعنی سیاست "تغییر" در پیروزی این دو قیام (چه مستقیم و چه غیر مستقیم ) نقشی نداشته است نشد که نشد!.اولین دلیل  ساده بنده هم وجود قدرت در دست شورای عالی فرماندهی ارتش مصر و انتقال قدرت به نخست وزیر تونس بعد از پیروزی انقلاب در تونس و مصر است.انشالله من اشتباه فهمیده باشم اما بنظر بنده انچه در این دوکشور اتفاق افتاده است رفتن دو رییس جمهور بدنام و دو مهره سوخته غرب بوده است بدون انکه ساختار سیاسی و امنیتی و سیاست خارجی انها دچار تغییر و دگرگونی اساسی گردد.
 بنظر می رسد در قرن 21 و در "دهکده کوچک جهانی" دیگر کودتاه و انقلاب مخملی و دیکتاتوربازی و  حکومت با کشتار و خونریزی های اساسی و مستمرجواب نمی دهد پس باید حکومتهای وابسته و مهره های بدنام و سوخته را با بکارگیری" رسانه " و تحریک احساسات مردم و "مدیریت اوضاع " از هزاران کیلومتر ان طرف ترچنان اجرا و بکار گرفت که همه راضی باشند و احساس "تغییر" کنند(بدون انکه تغییر اساسی صورت گرفته باشد)!. بهر حال مصر و تونس و دیگر کشورهای عربی بنظر می رسد در روزها و ماهها و سالهای اینده ابستن حوادثی هستند (که چه بصورت برنامه ریزی شده و چه غیر ان ) تاحدی !  تحولات کم سابقه ای  در انجا اتفاق خواهد افتاد که این تحولات و تغییرات هرچه که باشند امیدوارم کار بدون کشتار و خونریزی و در جهت احقاق حقوق و منافع اساسی مردم این کشورهها صورت پذیرد.
-----------
بنظر نمی رسد در قرن 21 (با توجه به شرایط حاکم بر این قرن) دیگر جهان شاهد انقلابی اصیل و بنیادی و موثری چون انقلاب بهمن 57  مردم ایران اسلامی باشد. در این باره در اینده بیشتر بحث خواهم کرد.