سالگرد جنایت ضد بشری سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکایی
و شهید شدن 290 مسافر و خدمه گرامیباد
تاریخ بیاد ندارد که یک ناو با پیشرفته ترین تجهیزات شناسایی بدلیل آنچه که" اشتباه فنی "خوانده
شد ، یکی از بی رحمانه ترین جنایت قرن بیستم جهان را رقم بزند، این جنایت نه بخشیدنی است
و نه قابل فراموش کردن ، جبران مادی خسارت نیز دردی را دوا نمی کند . باید در روند عادی سازی
روابط احتمالی بین دو کشور ایران و امریکا ، حتما عذرخواهی رسمی دولت و ارتش آمریکا و نه توجیهات مسخره آنها ، لحاظ شود. روح همه شهدای این جنایت شاد و یادشان همواره گرامیباد.
شرح وقایع را بنقل از سایت تیبان با کلیک کردن بر روی "ادامه مطلب" تقدیم می نمایم.
روز یکشنبه ، 12 تیرماه 1376 مطابق با 3 ژوئیه 1988 ، هواپیمای ایرباس جمهوری اسلامی ایران با 275 مسافر و 16 ، خدمه فرودگاه بندرعباس را به مقصد دوبی ترک گفت. سطح پرواز این هواپیما 14000 پا تعیین شده بود. در ساعت 10:15 دقیقه محلی و 06:45 دقیقه گرینویچ شروع به اوج گیری نمود و در ساعت 10:24 به وقت محلی، سطح پروازی 12000 پا را گزارش نمود و از آن لحظه به بعد دیگر تماسی از طرف خلبان گرفته نشد. در واقع از این لحظه به بعد هواپیما مورد اصابت 2 فروند موشک سطح به هوای ناو وینسنس آمریکا قرار گرفته و در نزدیکی جزیره ایرانی " هنگام" منفجر و سقوط کرده بود. در این فاجعه ، تمامی سرنشینان هواپیما به شهادت رسیدند که 66 کودک زیر12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه کشورهای یوگسلاوی، کویت، افغانستان، هندوستان، پاکستان، ایتالیا، شارجه و دوبی از جمله وابسته نظامی پاکستان در ایران و خانواده اش در میان کشته شدگان بودند.
بدین ترتیب ، عراق درهدف خود مبنی بر بین المللی کردن جنگ خلیج فارس تا اندازه زیادی موفق شد و قدرت های غربی و در رأس آنها آمریکا ، حضور گسترده و تهدیدآمیزی در خلیج فارس یافتند و بالاخره کشتیهای نفتکش کویتی با پرچم آمریکا در خلیج فارس حرکت کردند واسکورت نظامی نفتکش ها و کشتی های تجاری مورد نظر آمریکا در خلیج فارس آغاز شد. در21 سپتامبر 1987 کشتی ایرانی ( ایران اجر) مورد حمله نیروهای نظامی آمریکا واقع شد. همچنین حملات نظامی آمریکا به سکوهای نفتی ایران دخالت آشکار آن دولت در منطقه به نفع عراق و علیه جمهوری اسلام ایران را به وضوح نشان داد.
یکی از نتایج شوم این همه تشنج آفرینی رژیم عراق و دامن زدن ایالات متحده به ناامنی در خلیج فارس، حمله به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران بود که در مورخه 12/4/1367 مطابق با 3 ژوئیه 1988، برفرازآب های سرزمین ایران و درآب های حوالی جزیره " هنگام " ، توسط دو موشک از ناو آمریکایی وینسنس- که خود به آب های سرزمین ایران تجاوز کرده و در آن مستقر بود- مورد حمله قرار گرفت و تمامی مسافران و خدمه هواپیما به وضع اسفناکی به شهادت رسیدند.
متعاقب این تجاوز آشکار، جمهوری اسلامی ایران در روز 14 تیر 1367 ، طی نامه ای به رئیس شورای امنیت ، خواستار تشکیل جلسه فوری شورا برای رسیدگی به موضوع شد. 25 تیر 1367، مطابق با 16 ژوئیه 1988، شورا تشکیل جلسه داد. از سوی جمهوری اسلامی ایران دکتر ولایتی وزیر امور خارجه وقت و از جانب آمریکا بوش معاون وقت رئیس جمهوری درجلسه حضور داشتند.
" شورای امنیت، با بررسی نامه مورخه 5 ژوئیه 1988 جانشین نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران خطاب به رئیس شورای امنیت و با استماع بیانات نماینده جمهوری اسلامی ایران، وزیر امور خارجه ( علی اکبر ولایتی ) و سخنان نماینده ایالات متحده آمریکا ( معاون رئیس جمهوری جرج بوش ) ، با ابراز تاسف عمیق از این که یک هواپیمای غیرنظامی " ایران ایر" در پرواز برنامه ریزی شده بین المللی 655، در پرواز بر فراز تنگه هرمز به وسیله موشک شلیک شده از ناو جنگی ایالات متحده آمریکا ( وینسنس) منهدم گردید، با تاکید بر ضرورت تبیین حقایق سانحه توسط بازرسی بی طرفانه، با اضطراب عمیق از تشنج دائم التزاید درمنطقه خلیج [ فارس] :
1- تأسف عمیق خود را از ساقط ساختن هواپیمای غیرنظامی ایران به وسیله موشکی که از یک ناو جنگی آمریکا شلیک شده و تسلیت عمیق خود را به خاطر از دست رفتن غم انگیز جان انسانهای بی گناه ابراز می دارد.
2- همدردی صمیمانه خود را به خانواده های قربانیان سانحه غم انگیز و دولت ها و کشورهای آنان اعلام می دارد.
3- از تصمیم سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری در پاسخ به درخواست جمهوری اسلامی ایران مبنی بر ایجاد گروه تحقیق برای بررسی تمام حقایق موجود همچنین از اعلام ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تصمیمشان برای همکاری با برسی سازمان هواپیمایی کشوری استقبال می کند.
4- از تمامی اعضای کنوانسیون 1944 شیکاگو ، درخواست می کند که در همه شرایط ، مقررات و رویه های سلامت هوانوردی کشوری به ویژه ضمائم آن کنوانسیون به منظور جلوگیری از چنین پیشامدهایی را دقیقاً مراعات نمایند.
5- لزوم اجرای فوری و کامل قطعنامه 598(1987) ، شورا را به عنوان تنها مبنای حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پایدار ِ منازعه میان ایران و عراق ابراز و پشتیبانی خود را از دبیر کل برای اجرای این قطعنامه اعلام و خود را ملتزم به همکاری با دبیر کل برای تسریع در اجرای طرح اجرایی او می نماید."
جمهوری اسلامی ایران علاوه بر شورای امنیت و شورای ایکائو ، شکایت خود را در دیوان بین المللی دادگستری لاهه نیز مطرح کرد. عنصر تخصصی سازمان ملل متحد یعنی ایکائو (سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی) نیز از مسائل سیاسی به دورنمانده وبه جای بررسی فنی و ارائه طریق به شورای امنیت به ابراز تاسف و تسلیت به بازماندگان سانحه پرداخت.