مبارزه با رانت ، زمینخواری ، فساد اداری و اجتماعی ، عدالت جویی و رسیدن به پیشرفت همه جانبه گفتمان جمعی با نیت پاک می خواهد

همه این مواردی را که هم اکنون خدمتتان عرض می کنم در سه مرتبه ای که طی 36 سال گذشته در نهادهای امنیتی شیراز مورد بازجویی قرار گرفتم (و یا در نامه های ارسالی به مسئولین جمهوری اسلامی ، با درجات مختلف و بطور مستقیم و یا غیر مستقیم) نیز مطرح نموده ام.

در اینجا در نهایت بی ادعایی بعرض می رسانم ،حدود 36 سال است که تلاش می کنم همه ایرانیان (مذهبی و غیر مذهبی ، درون جمهوری اسلامی یا برون آن، ساکن ایران یا مقیم خارج از آن) با انتشار هزاران مطلب تحلیلی و طنز و انتقاد و ارایه پیشنهادات در حوزه داخلی و نیز در حوزه خارجی با ارسال نامه به سران کشورها و سازمانهای بین المللی از جایگاه یک شهروند ساده ایرانی و البته یک پژوهشگر و فعال اینترنت محور فرهنگ و صلح جهانی،(با جستجوی نام کامل حقیر سعید شجاعی سعدی در اینترنت به عمدی فعالیتهای بنده دسترسی پیدا خواهید فرمود) ضمن کاهش احتمال هرگونه حمله به ایران عزیز ، همچنین تلاش کنیم تا بجای گسترش فرهنگ

بیهوده مرگ بر این و مرگ بر آن و زنده باد این و مرده باد آن گفتن، گفتمان جمعی در قالب بیان نظرات و دیدگاهها را در پیش گیریم، تا احتمال بروزجنگ و کشتار و تجزیه و نابودی استقلال ایران و ایرانی که بیگانگان با سوی استفاده از اختلاف نظرات طبیعی بین گروههای سیاسی، اجتماعی ، فرهنگی یا قومیتی ایران عزیز ، ممکن است راه بیندازند تا حد بسیار بالای جلوگیری گردد.از گفتمان واقعی همیشه نتیجه مثبت و کاربردی بدست می آید و از اشاعه رفتارهای احساسی ، همواره کینه و اختلاف و جنگ و کشتار و نابودی حاصل میگردد. در زمان کورش و داریوش وسعت ایران از مرز غربی چین شروع و تا کرواسی در قلب اروپا ادامه داشت، بنا بر کتبه ها و نقوش کاخ صد

ستون و خزانه و آپادانای تخت جمشید و کاخ پاسارگارد، 36 قومیت در ایران زندگی می کردند ، که بر مبنای منشور حقوق بشر کورش بزرگ همه در امنیت و احترام و حقوق برابر بسر می بردند تا آنجا که نه برای ظاهر سازی که در واقعیت زنان دارای مسندهای استانی و کشوری و نیز دارای شخصیت اجتماعی و ممتاز بودند تا آنجا که در نقش رستم و در کاخ بیشاپور کازرون آناهیتا الهه آب را یک" زن" قرار داده اند. حالا بعد از 2500 سال چرا ما بجای پیشرفت در زمینه های مختلف سیاسی و اجتماعی و علمی ، دچار نوعی سردرگمی در هویت ملی و فرهنگی و حتی دینی شده ایم. البته پژوهشهای دیگران و بنده نشان از آن دارد که یکی از مهمترین دلایل این سردرگمی

ناشی از بلاها و فجایعی است که حملات اسکندر و اعراب بدوی و مغولها بر سر ما آوردند، اما پرسش مهم اینست تا کی باید در این سردرگمی تاریخی بمانیم و آیا 2500 کافی نبوده است؟!. امیدم زنده کردن فرهنگ گفتمان فردی و جمعی بمنظور رسیدن به برنامه های عملی است که ایران و ایرانی را (مذهبی و غیر مذهبی ، درون جمهوری اسلامی یا برون آن، ساکن ایران یا مقیم خارج از آن) به نهایت درجه کرامت انسانی که به پشتوانه 8000 سال تاریخ و فرهنگ لایق آن هست، برسد. به این دلیل است که از اظهار نظرات شما خوانندگان فرزانه (چه موافق و چه مخالف )بسیار خوشحال گشته و نهایت سپاسگزاری را بعمل می آورم. به امید گفتمان فردی و جمعی همه ایرانیان گرانسنگ.