بمناسبت سالروز تولد سعدی بزرگ

اول اردیبهشت ماه در تقویم ملی ایرانیان همزمان با سالروز تولد شیخ اجل سعدی شیرازی، که به‌عنوان استاد سخن شناخته می شود؛ یادروز سعدی نام گرفته است.

افزون بریک دهه‌است که با مشارکت نهادها و ارگان‌های فرهنگی استان فارس، سعدی پژوهان و سعدی شناسان هر سال با اجتماع بر تربت استاد سخن، سعدی شیرازی؛ با نکوداشت یاد این پیام آور انسانیت به تبیین آرا و اندیشه‌های شیخ می‌پردازند.

بسیاری از دانشوران و سعدی شناسان توجه به آثار و اخلاق سعدی و الهام‌گرفتن از شخصیت برجسته‌ استادسخن را لازمه و ضرورت زندگی امروزی می‌دانند و معتقدند توجه به آثار و اندیشه‌های شیخ اجل موجب بازشناسی فرهنگ غنی ‌ایرانی می‌شود.

استاد سخن در مرحله‌ای از زندگی به سیر و سیاحت در بیشتر کشورهای اسلامی پرداخت. وی به بلخ و غزنه رفت، به گجرات در هندوستان سفر کرد و با تجربه برهمن‌های هند آشنا شد و در دهلی زبان هندی را فرا گرفت. در این دوران، سعدی از طریق دریا به یمن و حبشه و سپس به کشورهای عربی رفت وپس از زیارت کعبه‌ مدتی در شام به ویژه در دمشق، بعلبک لبنان‌ و بیت‌المقدس ساکن شد.

سعدی پس از سفرهای بسیار به شیراز بازگشت و تجارب خود را به نگارش در آورد این شاعر گرانمایه در سال 655 هجری زیباترین و لطیف‌ترین شعرهای خود یعنی بوستان را در ده باب سرود و در آن به مهم‌ترین مسایل اخلاقی و انسانی مانند عدل، احسان، عشق، تواضع، قناعت، شکر و توبه پرداخت.

سعدی همچنین در سال 656 اثر دیگر خود یعنی گلستان را به رشته تحریر در آورد که آمیزه‌ای از نظم و نثر و مجموعه حکایاتی است که سعدی موضوع آن را تجربه کرده یا ساخته ذهن او است. در کنار همه‌اوصافی که برای سعدی به عنوان شاعر پر آوازه‌ی ایرانی، آورده اند بسیاری سعدی را به عنوان پیام آور انسانیت می‌شناسند.

سعدی سفیر انسانیت، همبستگی و همزیستی است و برای گفت وگوی فرهنگ ها و تمدنها با اشعار زیبای خود زمینه‌سازی کرده است.ازاین رو استاد سخن در اشعار خود به عالم معنویت، عرفان و فلسفه ورود کرده است و به بیان دردها و مشکلات بشریت و ارائه راه حل پرداخته است.

تاثیر پذیری شاعران سرزمین‌های دیگر از شعر و ادبیات سعدی نیز موضوعی است که در پژوهش‌های مختلف به آن پرداخته شده است.

افراد اندیشمند و ادیبان بسیاری پیش از سعدی شیرازی ظهور کردند اما تاثیر سعدی در عرصه اخلاق و ادبیات ایران و جهان اسلام بیش از همه بوده است.

شیخ اجل و دو کتاب گلستان و بوستان او در تار و پود اندیشه و فرهنگ ایرانیان رسوخ کرده است و با سپری شدن قرن‌ها از وفات وی همچنان به عنوان شخصیت تاثیرگذار بر شعر و ادبیات فارسی مطرح است.

ای کاش دستگاه ها و نهادهای تبلیغاتی ما مکتب فرهنگی، صلح طلبانه و انسانه دوستانه سعدی  و دیگر بزرگان علم و ادب ایران زمین که همگی در اندازه های جهانی و بشریت دارای جایگاه بالا هستندرا درست و بجا و به اندازه لازم نه تنها به ایرانیان و فارسی زبانان دنیا که به همه مردم دنیا و منجمله همه سران کشورها و سازمانهای بین الملل می شناساندند که در این صورت در همه مذاکرات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و غیره دست دولتمردان جمهوری اسلامی ایران می توانستند دست بالا را داشته باشند ، حال چرا این کار را نمی کنند نمی دانم. فقط می توان گفت جای تاسف بسیار دارد و بس