بین روابط سیاسی بین الملل  و ثبات سیاسی و امنیتی هر کشور بنظر می رسد رابطه اصولی بر قرار باشد . یعنی هر اندازه روابط سیاسی یک حکومت با کشورهای دیگر صمیمی  و دوستانه تر باشد اقتدار سیاسی ان حکومت قویتر و اقتصاد و جایگاه ان نیز در بین جامعه جهانی با لاتر است.و  عکس  ان  نیز صادق است . !

 از سوی دیگر عوامل مختلفی می تواند بر این روند موثر باشد که اهم ان از دید نویسنده به شرح ذیل است ؟

 

الف  : عوامل بازدارنده تقویت روابط بین الملل یک کشور با جامعه جهانی :

 

- سوابق ظالمانه و نابرابر  گذشته در روابط بین الملل یک دولت با سایردول .

- رقابت های سیاسی داخلی که امکان بر نامه ریزی دراز مدت را از عوامل اصلی و اجرایی مسئول در روابط بین المللی یک حکومت  را  سلب می کند چرا که ممکن است بهبود رابطه با این یا ان کشور ممکن است منافع مالی یا سیاسی یک حزب یا یک جناح (یا یک مجموعه ای از انها )را بخطر بیاندازد .

- اعمال شدید ملا حظات  امنیتی  و عدم اعتماد به سایر دول در روابط بین الملل که در ایجاد در روابط  سالم و طبیعی با کشورهای دیگر بعنوان یک عامل  بازدارند ه عمل می کند . یعنی قبل ار انکه منا فع ملی و کلی یک حکومت در نظر گرفته شود . ملاحظات ایدولوژیکی و یا ا منیتی در نظر گرفته می شود که در حالت همه  مشکو ک اند مگر خلا ف ان ثا بت شود که از منظر رشد و  وتوسعه و کسب منابع

 سر مایه گزاری خارجی جهت ایجاد مشاغل جدید و نیز کسب حمایتهای لازم در موارد مورد نیاز در سازمانها و نهادهای مهم و اصلی جهانی دچار مشکل می شود . که از این منظر هم حکومت و هم مردم در نهایت ممکن است از این سیاست دچار مشکل جزیی یا اساسی گردند.

- مشکلاتی که سازمانها و دول خارجی جهت گسترش روابط سیاسی و اقتصادی یک کشور بدلیل بروز اختلاف با ان کشور ایجاد کرده یا خواهند کرد که در نهایت می تواند به تحریم و محاصره اقتصادی و در شکل حادتر ان جنگ یا تنش محدود نظا می  با ان کشور منجر  گردد که در هر حال چنین و ضعیتی می تواند بخودی خود  مشکلاتی را در روابط خارجی  ان کشور فرضی پدید اورد .

 

ب  : عوامل موثر در گسترش روابط بین الملل یک کشور با دولت  یا  دولت های دیگر  :

 

- درک اهمیت روابط بین الملل برای امنیت ملی و رشد و توسعه  همه جانبه  کشور و تحکیم  هر چه بیشتر پا یه های حکومت توسط همه احزاب و جنا حهای  ان حکومت .

- پو یا سازی روابط بین الملل به این معنی که سیاستهای خارجی بر مبنای منافع ملی و حکومتی و بر اساس شرایط زمانی و مکانی  جهان تغییر نماید .

- قبول  و یا حد اقل کنار امدن با واقعیت های سیاسی موجود در جهان حتی با و جود نا عادلانه بودن ان .

- انسجام و اتحاد و اشتی ملی که به حکومت می تواند قدرت مانور و چانه زنی بسیاری را در معادلات جهانی  هدیه کند.

- شرکت فعال در نهادها و سازمانها منطقه ای و جهانی  و یا ترتیبات امنیتی منطقه ای و جهانی بمنظور افزایش ظریب امنیت ملی و کسب موقعیت بهینه در سطح منطقه و جهان .

- بی طرف بودن در منازعات و در گیریهای  کشورهای غیر همسایه که هیچ ارتباط مستقیم و منطقی با منافع حکومت و مردم و امنیت ملی ان ندارد .

- جلو گیری از  هر نوع  افراط و تند روی یا تفریط  در موضعه گیریهای خارجی  یک کشور که می تواند ان کشور را دچار مشکل یا انزوا سازد .

 

استفاده از اتباع و منابع فراوان یک کشور در خارج از ان بدون توجه به مسایل اختلاف سلیقه سیاسی احتمالی ان اتباع با حکومت که می تواند قدرت مانور سیاسی و مالی ان دولت  را در منطقه و جهان بشدت افزایش دهد. کاری که کشورهای نسبتا کوچکی مثل اسراییل یا یونان یا ایرلند ارمنستان و...با استفاده از ان سیاست های دو لت و کنکره امریکا در ارتباط باخود را بشدت تحت تاثیرقرار داده و میدهند.

-  

- گسترش صنعت جهانگردی و جذب جهانگردان از کشورهای صنعتی و پیشرفته در کنار جلب و جذب جهانگردان سایر کشورها بمنظور کسب هرچه بیشتر ارز خارجی و تبادل فرهنگ و صلح و در نتیجه افزایش امنیت و  موقعیت برتر در منطقه و جهان.

-