DOSE ISRAEL ATTACK ATOMIC SITE OF BUSHER IN SOUTH OF IRAN UNTILL THE ENDWEEK?!
I SHOW ITS IMPOSIBLE BECUASE FOR THE THREE FOLLOWING REASONS :
READ THE REST IN PERSIAN PLEASE.
ایا این هفته به نیروگاه بوشهر حمله خواهد شد؟ !
یاداوری:از کلیه خوانندگانی که مایلند مطلب "خواب سیاسی اولین سحر ماه مبارک رمضان" را که حاوی یک طنز سیاسی نویسنده این وبلاگ سعید شجاعی سعدی است را در مطلب پایین این نوشته مطالعه فرمایید.
سایت خبری "فاکس نیوز " امریکا و نیز "ها ارتز" اسراییل در روز سه شنبه مورخ 89/5/26 برابر با 17 اگوست 2010 خبری را بنقل از "جان بلتون" نماینده سابق امریکا در شورای امنیت " منتشر کردند که حاکی از ان بود که اسراییل تا اخر هفته جاری و قبل از سوخت گذاری نیروگاه بوشهر به این نیروگاه حمله خواهد نمود تقریبا هنوز از انتشار این خبر دقایقی نگذشته بود که همه خبرگزاریها و رسانه های دیگر شروع به انتشار و تحلیل این خبر کردند ( شما متن گزارش دو سایت خبر رسانی فوق را در ذیل بزبان انگلیسی می توانید مطالعه فرمایید) اما بنظر من این کار به سه دلیل مهم انجام نشدنی است:
1- اقتصاد منطقه خاورمیانه و اسیا و غرب و اسراییل و در کل جهان تحمل فرو پاشی و نابسامانی بسیار عظیم و ناگهانی مالی و تجاری و صنعتی را که از ابتدایی ترین پیامدهای اولیه چنین تهاجمی است را ندارند بخصوص که بحرانهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی هم اکنون غرب را در بر گرفته و حمله به نیروگاه بوشهر و واکنش بسیار شدید و نابودگر ایران اسلامی عملا این بحرانها را هزاران برابر می گرداند لذا بدلیل هزینه غیر قابل تحمل بنظر نمیرد چنین حمله ای حداقل در هفته جاری صورت پذیرد .
2- اسراییل و نیروهای امریکایی و غیره در غرب و منطقه بنظر نمی رسد چنین ساده اندیش باشند که ندانند و نفهمند چنین عملی می تواند به یک جنگ تمام عیار و دامنه دار و طولانی تبدیل گردد که نهایتا به جنگ جهانی سوم منجر خواهد شد که طی ان نه تنها تلفات چند صد میلیونی و بلکه احتمالاچند میلیاردی از نتایج ملموس اولیه چنین جنگی می تواند باشد که همچنین نابودی کامل و یا در حد کامل محیط زیست کره زمین نیز از دیگر پیامدهای چنین جنگی خواهد بود .
3- چنین جنگی در نهایت اگر نفعی داشته باشد قطعا بنفع روسیه و هند و چین خواهد بود و این سه شیر خفته ! بمحض مشاهده ضعف شدید و کاهش توان امریکا و غرب قطعا بر علیه منافع و حتی موجودیت امریکا و اروپا قد علم خواهند کرد و امریکای ضعیف شده توسط جنگ با ایران را از پا در خواهند اورد بعلاوه هم اسراییل و هم غرب و امریکا بخوبی می دانند هزینه کنار امدن با ایران بسیار کمتر از جنگ و مقابله با ان است بخصوص که ایران تمایل دارد تا در حل و فصل مشکلات و مسایل منطقه و جهان از راههای صلح امیز مشارکت فعال داشته باشد.
پس بنظر نمی رسد اظهارات جان بلتون بیشتر از یک جنگ روانی و یک موج خبری باشد که جهت ابراز وجود و عرض اندام سیاسی در رقابت با رقبای دمکرات حاکم بر کاخ سفید انهم در نزدیکی انتخابات میاندوره ی کنگره امریکا صورت گرفته باشد . تنها در صورتی چنین اتفاقی (حمله به نیروگاه بوشهر ) خواهد افتاد که باور کنیم همه قصد خودکشی و نابودی منطقه و جهان را کرده باشند که انهم بسیار بعید و ناممکن بنظر می رسد.
سعید شجاعی سعدی - شیراز- ایران چهارشنبه 89/5/27
-------------------------------------------
Israel Has Until Week's End to Strike Iran Nuclear Facility, Bolton Says
Published August 17, 2010 | FoxNews.com
AP2009
In this November 2009 photo released by the semi-official Iranian Students News Agency (ISNA), the reactor building of Iran's Bushehr Nuclear Power Plant is seen. (AP Photo)
Israel has until the weekend to launch a military strike on Iran's first nuclear plant before the humanitarian risk of an attack becomes too great, former U.S. Ambassador to the United Nations John Bolton said Tuesday.
A Russian company is expected to help Iran start loading nuclear fuel into its plant starting on Saturday, after which an attack on the Bushehr reactor could trigger harmful radiation, which Israel wants to avoid, Bolton said. So unless the Israelis act immediately to shut down the facility, it will be too late.
"Once it's close to the reactor ... the risk is when the reactor is attacked, there will be a release of radiation into the air," Bolton told FoxNews.com. "It's most unlikely that they would act militarily after fuel rods are loaded."
Earlier Tuesday, Bolton told Fox Business Network the Israelis will have to move in the "next eight days" if they want to attack the Bushehr facility -- a reference to the window between when the start-up was announced last week and the loading date. Bolton said Tuesday that the date has fluctuated, but he described the start-up as the ultimate deadline.
Though Iranian officials insist the reactor is for peaceful purposes, Bolton warned about the danger of the up-and-running reactor.
"What this does is give Iran a second route to nuclear weapons in addition to enriched uranium," Bolton said. "It's a very, very huge victory for Iran."
Bolton, who was U.S. ambassador during the Bush administration, expressed doubt that Israel was planning a military strike but suggested it's an open question.
"If they were going to do anything, they certainly wouldn't be talking about it," he said.
He noted that the reactor gives Iran something that both Iraq and Syria were never able to achieve because their facilities were destroyed.
"Iran will have achieved something that no other opponent of Israel, no other enemy of the United States really in the Middle East has, and that is a functioning nuclear reactor," he said on Fox Business Network.
Iranian officials on Tuesday warned Israel not to take military action. Iranian media quoted Ahmad Vahidi, Iran's defense minister, as saying Israel would be taking a huge risk with such an attack.
"We may lose a power plant, but the whole existence of the Zionist regime will be jeopardized," Vahidi was quoted as saying.
The reactor project has been in existence for decades, but the Russians have helped push it to the finish line. Russian state firm Rosatom announced last week that the Bushehr facility would be starting up on Aug. 21. According to the Iranian state Mehr news agency, the head of that company, Sergey Novikov, says the plant "just generates electricity."
----------------------------------
Published 14:29 17.08.10Latest update 14:29 17.08.10
Ex-U.S. diplomat: Israel unlikely to strike Iran nuclear plant
John Bolton tells U.S. television that Iran on verge of establishing second route for developing nuclear weapons, says Bushehr reactor was 'significant victory' for Tehran.
By Haaretz Service
Israel is unlikely to attack Iran's nuclear reactor in Bushehr, which will soon be online, former U.S. envoy to the United Nations John Bolton told the Fox Business Network on Monday, adding that the Russian-built facility represents a major step forward for Iran's nuclear weapons aspirations.
Satellite image of the Iranian nuclear reactor at Bushehr, January 3, 2002
Photo by: Getty
Russia said Friday that it will begin loading nuclear fuel into the Bushehr reactor, Iran's first atomic power station, on August 21; this is an irreversible step toward the launch of the Bushehr plant after years of delays.
Russia agreed in 1995 to build the Bushehr plant on the site of a project begun in the 1970s by German company Siemens, but delays have haunted the $1 billion project and diplomats say Moscow has used it as a lever in relations with Tehran.
The United States has criticized Moscow for pushing ahead with the Bushehr project at a time when major powers including Russia are pressing Tehran to allay fears that its nuclear energy program may be geared to develop weapons.
But Western fears that the Bushehr project could help Iran develop a nuclear weapon were lessened when Moscow reached an agreement with Tehran obliging it to return spent fuel to Russia. Weapons-grade plutonium can be derived from spent fuel rods.
Speaking to Fox on Monday, Bolton said that Israel was unlikely to attack the Bushehr reactor, saying that "Israel's got a problem."
"Once the fuel rods are inserted into the reactor and attack on the reactor would almost certainly release radiation into the atmosphere, given where Bushehr is located right on the Persian Gulf possibly into the water as well," Bolton said, adding that "from Israel's point of view if they were going to do anything militarily about Bushehr you got a few days until the fuel rods are inserted."
The former UN envoy also said Israel would not attack the reactor since it was interested in the bigger picture of Iran's nuclear aspirations, saying that Israel has "the rest of Iran's nuclear program, the Iranian enrichment facility and so on to worry about too and I don't think Israel has the luxury to attack in the next few days, wait a few months and attack again."
In the interview, Bolton also said that the completion of the reactor was a "significant victory for Iran."
"They will be beginning the process of brining online a 1000 megawatt reactor. When it becomes fully operational the spent fuel coming out of the reactor will be plutonium which could be reprocessed chemically and used for nuclear weapons," Bolton said.
The former ambassador to the UN added that Iran was "on the verge of achieving something that Saddam Hussein was not ale to achieve, Bashar al-Assad in Syria was not able to achieve and that's getting a second route to nuclear weapons."
"It’s a very very significant step forward for the Iranian nuclear program," Bolton said.
TO ALL PEOPLE AND GOVERMENTS OF THE WORLDS AND TO YOU MY GOOD READERS, IN GENRAL, TO ALL PEOPLE OF THE WORLD WHICH THEY LOOKING FOR THE PEACE AND FREEDOM AND ALSO FOR SECURITY AND WELFARE AND ALSO FOR A MORE JUSTICIOUS AND MODERN LIFE,AT THIS ARTICLE I SHOW YOU A POSSIBLE WAR MAY BEING BEGUN IN NEAR FUTURE AGINST I.R. OF IRAN BY ISRAEL OR BOTH ISRAEL AND USA . THIS POSSIBLE WAR CAN EASILY CHANGE TO THE "3RD WORLD WAR" WITH HUNDERED MILLIONS KILLS AND INJURDS AND A" WORLD DESTORYED ENVIROMENT" INDEED, THE
REAL EVIL, AT THIS ARTICLE I RATIONALLY SHOW THE IRAN I NOT A EVIL AND BAD STATE BECAUSE IRAN HAS SEVEN THOUSANDS YEAR CIVALIZATION AND CULTURE, A COUNTRY THAT NEVER ATTCKED ANY OTHER STATES JUST WHEN OTHER ATTACK HIM. IN MY OPINION, ALL MAY FORGET THE PASTS, AND ALSO MUST CHANGE THEIR VIEWS ABOUT IRAN AND HIS GOVERMENT,INDEED, YOU WILL NOT FIND ANY MORE FRIENDSHIP RELATION WITH ANY COUNTRY THAN IRAN WHEN YOU HONESTLY LAY YOUR HANDS TO
HIM WITHOUT TRICK,IF YOU DONT AGREE WITH ME YOU CAN JUST TRY IT FOR VERIFYING.BY THE WAY, AS A SIMPLE CITIZEN AND A MEMBER OF IRAN PEPOLE, I EXPRESS MY READINESS TO ATTEND AT ANY PRESS CONFERENCE OR ACADOMIC AND GOVERMENT MEETINGS AT ANY WHERE IN THE WORLD TO SAY AND SHOW THE ABOVE REALITIES. SAID SHOGAIEE SAADI ,IRAN,SHIRAZ,AUG,4,2010,
نکته مهم اول :
انطور که رسما اعلام گردید امروز چهارشنبه مورخ 13/5/89 برابر با 4 اگوست 2010 بهنگام عبور رییس جمهور محترم اسلامی ایران از فرودگاه همدان بسمت محل سخنرانی و استقبال با شکوه مردم از ایشان یک ترقه میترکد و ناگهان و همزمان اکثرا رادیو تلوزیونهای منطقه و جهان و نیز سایتهای خبری دقایقی پس از این حادثه ان را به عنوان یک خبر بسیار مهم به جهان مخابره می کنند و از ان داستانهای ترور و حمله امثال ان می سازند! سئوال من از خانمها و اقایان مسئول در دول امریکا و اسراییل و غرب و روسیه و چین و غیره این است وقتی ترکیدن یک ترقه معمولی مربوط به بازی کودکان در اطراف رییس جمهور ایران میتواند بعنوان یک خبر جهانی تکان دهنده تبدیل شود ! حالا شما تصور کنید خدای ناکرده اگر به ایران اسلامی حمله شود و ایران قدرتمند نیز بشدت پاسخ تجاوز متجاوز را بدهد چه انفجار خبری و رسانه ای جهان را فرا خواهد گرفت و سبب طغیان ملل و بسیج اکثر دول بر علیه متجاوزان خواهد شد چرا که در کنار سایر دلایل انسانی و حس علاقه و احترامی که برای تاریخ و تمدن و فرهنگ و مردم کشور ایران دارند همچنین انها ترس ان پیدا خواهند که کشور و دولت بعدی که توسط متجاوزین به ایران مورد حمله قرار خواهند گرفت انها خواهند بود.
نکته مهم دوم :
تقریبا بیشتر روزها و یا شبها در اخبار می بینیم و می شنویم که یک یا چند انفجار بزرگ و یا کوچک یک یا چند کشور جهان را لرزاند.اما می بینیم که کمتر مقامات و یا نها های مهم سازمان ملل مثل شورای امنیت و یا دول جهان ان را موردی و مشخصا(و نه کلی در قالب محکوم کردن اعمال تروریستی ) رسما محکوم نمایند اما با کمترین انفجار و یا اعمال تروریستی در ایران تقریبا همه نهادهاو دول جهان انرا محکوم می نمایند.
ایا بجز اهمیت و نقش و موقعیت جغرافیایی و سیاسی ایران است که انها را وادار به چنین موضعگیری رسمی می نماید. چرا که انها بخوبی می دانند عملا ثبات ایران یعنی ثبات منطقه و بی ثباتی ایران یعنی بی ثباتی منطقه و نهایتا جهان!. ایا در جنگ جهانی دوم خود شما ایران را پل پیروزی نخواندید؟!.
پس از فکر شیطانی حمله غافلگیرانه احتمالی (انچنان که این روزها همه رسانه های جهان از ان حرف می زنند و سه ماه اینده را ! برای اجرای این عمل شیطانی پیش بینی می نمایند ) بیرون بیایید .من امیدوارم این گزارشات ادامه جنگ روانی چند سال اخیر بر علیه ایران اسلامی باشد و فکر نکنید که ایران مثل کشورهای مورد حمله واقع شده قبلی شما غافلگیر می شود ! واقعا خوب به عواقب کار بدور از غرور و تکبر و خود بزرگ بینی فکر کنید و اگر قسمت پر لیوان را ببینید انوقت خواهید دید که ایران نه یک دشمن که یک شریک برابر و یک همکار موثر و کار امد در حل و فصل مسایل منطقه و جهان است. همان مسایلی که شما دهها سال است از حل و فصل انها عاجز بوده اید پس نکنید کاری را که سبب نابودی خود و منطقه ما دیگران گردید!.
من بعنوان یک شهروند ساده ایرانی که نه ادعایی دارد و نه قدرت و ثروتی و همه سرمایه اش (سه مهارت تخصصی و یک عمر تجربه در زمینه های مختلف و)دل و فکر پاک برای حفظ صلح و امنیت و منافع ملی کشورو منطقه و جهانش است و در در جه دوم کمک به صلح و دوستی و امنیت و همکاری بین المللی بین دول و ملل منطقه و جهان می باشد حاضرم تا در هر رسانه و هر دانشگاه و مراکز علمی و یا در جلسه هر هیئت دولتی که دعوتم نمایند مستندا و منطقا ثابت نمایم که منافع همه (از ما گرفته تا روسیه و چین و غرب و حتی اسراییل و کشورهای عربی و غیر عربی منطقه ) در صلح و دوستی با ایران و یاری گرفتن از ایران است ! در نکته سوم موردی تر مطلب را شرح داده و اثبات خواهم نمود.
نکته مهم سوم :
نگرانی از بروز یک جنگ ویرانگر منطقه ای که بسرعت می تواند به یک جنگ جهانی تبدیل شود نه تنها مردم و دولتهای منطقه خاورمیانه بلکه دنیا را در بر گرفته است! .در این بین بنده سعید شجاعی سعدی که از حدود 5 سال پیش با دایر کردن وبلاگهای 14 گانه خود در محیطهای مختلف اینترنتی و قرار دادن صدها مقاله و تحلیل و مطلب هشدار گونه شاید یکی از اولین کسانی (اگر نگویم اولین نفر در منطقه و جهان )بوده ام که این نگرانی و هشدار را به جهانیان دادم که ایران عراق و افغانستان نیست که امریکا و اسراییل راسا و یا با کمک و همراهی متحدان غربی و منطقه ای خود به ان حمله نمایند و مانند انجا کشتار و اشغال و تجاوز نمایند و اب هم از اب تکان نخورد !. بدون تردید همانگونه که در مطلب قبل از این مقاله نشان دادم( شما می توانید این مطلب را در همین وبلاگ و پایین همین مطلب بخوانید) اگر خدای ناکرده به رغم همه هشدارها و شواهد و قرائن مستند مسئولین کنونی دول غربی و اسراییل دست به کاری جنون امیز بزنند و به بهانه مسئله هسته ای ایران و یا هر بهانه ای دیگر به ایران اسلامی حمله کنند بدون تردید منطقه و جهان نهایتا وارد یک جنگ جهانی خواهند شد که حداقل ان کشته و مجروح شدن صدها میلیون نفر و ویرانی بخش عمده ای از توان و تمدن کشورهای درگیر خواهد بود و حداکثر ان هم نابودی کره زمین و حیات روی ان خواهد بود.بنا براین استدلال است که در این 5 سال با همه توان علمی و تحلیلی خود سعی کردم نشان دهم و به قدرتهای غربی بفهمانم که برای منطقه و جهان بهتر
است تا همه دول غربی و اسراییل و بخصوص امریکا واقعیت ایران هسته ای را بپذیرند و از تمدن و نفوذ و قدرت ایران برای بهبودی صلح و امنیت جهانی و حل و فصل بحرانهای لاینحل منطقه ای و جهانی نظیر مسئله فلسطین و عراق و افغانستان و غیره استفاده نمایند.ما ایرانیان مردم جنگ طلب و خشونت طلبی نیستیم و خدمات و نقش سازنده تمدن ساز و فرهنگ انسانی هفت هزار ساله ما گواه متقن این ادعا است . تاریخ چند هزار ساله ایران گواهی می دهد مگر برای دفع حمله و تجاوز بیگانه به هیچ کجا حمله نکردیم و اولین منشور ازادی و حقوق بشر و لغو برده داری را ما نوشتیم و بفرمان کورش کبیر (که همان ذالقرنیین قران مجید است) ما در سرزمینهای ایران که از شرق از حدود مرز چین امروزی شروع و تا کرواسی امروزی در قلب اروپا ادامه می یافت این ما ایرانیان بودیم که درحدود دوهزار و پانصد سال قبل زن را مدیر و فرمانروا قرار دادیم و به اسرای جنگی که در ساخت و ساز مجموعه های عظیم تخت جمشید و پاسارگارد و شوش همدان و
بیشاپور و فیروز اباد و... کارمی کردند درست مانند کارگران ایرانی حقوق می دادیم و این ما بودیم که اولین جراحی بسیار حیرت انگیز کاشت چشم مصنوعی را در کاسه سر انسان در شهرسوخته سیستان انجام دادیم و اولین انیمشین جهان را نیز هم. ادبیات جهان غنی از اشعار سخنوران و شاعران ما است و امروز فقط ما می خواهیم به پشتوانه همین تمدن و فرهنگ بزرگ انسانی و اسمانی برده و اسیر و بازیچه قدرتهای مسلط بر جهان نباشیم و مثل هفت هزار سال گذشته به نقش مثبت و سازنده خود در صلح و امنیت و پیشرفت جهان شرکت فعال داشته باشیم و بدیهی و طبیعی است که برای جلوگیری از طمع قدرتهای و بمنظور جلوگیری از دست اندازی به سرزمین و استقلال خود تا انجا که توان داداشته ایم در کسب مهارتهای مشروح و قانونی دفاعی نیز همت کرده ایم .بهر حال در زیر شما دو مطلب یکی از گروه "کهنه سربازان حرفه ای برای عقلانیت" و
دیگری از سوی گروه "دمکراتهای محافظه کار سیاتل امریکا" می خوانید که در اولی خطاب به رییس جمهور امریکا هشدار داده اند که چون اسراییل در اینده نزدیک قصد حمله به ایران را دارد! اوباما باید ضمن جلوگیری از این عمل احتمالی هرگز امریکا به خود و اسراییل اجازه حمله به ایران را بدلیل تبعات فاجعه بار ان برای منطقه و جهان را ندهد و در مطلب دوم اورده اند که چون هر دو جنگ جهانی اول و دوم در تابستان و در ماه کنونی اگوست و سپتامبر شروع شده است هر گونه حمله توسط اسراییل و امریکا به ایران نهایتا می تواند به شروع جنگ جهانی با تبعات و پیامدهای ویرانگر روبرو شود و در مطلب سوم پاسخ سخنگوی وزارت خارجه را به اظهارات اخیر فرمانده
نیروهای امریکا در منطقه خاورمیانه را می خوانید که در ان ایشان به اظهارات تهدیدگرانه ان فرمانده پاسخ داده است. در اینجا بیایید همه با هم دعا کنیم و امید وار باشیم تا عقل و منطق و حقیقت و واقعیت بر ذهن و فکر تصمیم سازان اسراییلی و غربی حاکم گردد تا برادری و صلح و امنیت و انساندوستی جای کینه و دشمنی و جنگ و ویرانی را بگیرد و تا حیات و زندگی نوع بشر ادامه و استمرار یابد . امین یا رب العالمین- سعید شجاعی سعدی - شیراز چهار شنبه 89/5/13
Obama Warned Israel May Bomb Iran
By Veteran Intelligence Professionals for Sanity
August 3, 2010
MEMORANDUM FOR: The President
FROM: Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS)
SUBJECT: War With Iran
We write to alert you to the likelihood that Israel will attack Iran as early as this month. This would likely lead to a wider war.
Israel’s leaders would calculate that once the battle is joined, it will be politically untenable for you to give anything less than unstinting support to Israel, no matter how the war started, and that U.S. troops and weaponry would flow freely. Wider war could eventually result in destruction of the state of Israel.
This can be stopped, but only if you move quickly to pre-empt an Israeli attack by publicly condemning such a move before it happens.
We believe that comments by senior American officials, you included, reflect misplaced trust in Israeli Prime Minister [Benjamin] Netanyahu.
Actually, the phrasing itself can be revealing, as when CIA Director Panetta implied cavalierly that Washington leaves it up to the Israelis to decide whether and when to attack Iran, and how much “room” to give to the diplomatic effort.
On June 27, Panetta casually told ABC’s Jake Tapper, “I think they are willing to give us the room to be able to try to change Iran diplomatically … as opposed to changing them militarily.”
Similarly, the tone you struck referring to Netanyahu and yourself in your July 7 interview with Israeli TV was distinctly out of tune with decades of unfortunate history with Israeli leaders.
“Neither of us try to surprise each other,” you said, “and that approach is one that I think Prime Minister Netanyahu is committed to.” You may wish to ask Vice President Biden to remind you of the kind of surprises he has encountered in Israel.
Blindsiding has long been an arrow in Israel’s quiver. During the emerging Middle East crisis in the spring of 1967, some of us witnessed closely a flood of Israeli surprises and deception, as Netanyahu’s predecessors feigned fear of an imminent Arab attack as justification for starting a war to seize and occupy Arab territories.
We had long since concluded that Israel had been exaggerating the Arab “threat” — well before 1982 when former Israeli Prime Minister Menachem Begin publicly confessed:
“In June 1967, we had a choice. The Egyptian army concentrations in the Sinai approaches do not prove that [Egyptian President] Nasser was really about to attack us. We must be honest with ourselves. We decided to attack him.”
Israel had, in fact, prepared well militarily and also mounted provocations against its neighbors, in order to provoke a response that could be used to justify expansion of its borders.
Given this record, one would be well advised to greet with appropriate skepticism any private assurances Netanyahu may have given you that Israel would not surprise you with an attack on Iran.
Netanyahu’s Calculations
Netanyahu believes he holds the high cards, largely because of the strong support he enjoys in our Congress and our strongly pro-Israel media. He reads your reluctance even to mention in controversial bilateral issues publicly during his recent visit as affirmation that he is in the catbird seat in the relationship.
During election years in the U.S. (including mid-terms), Israeli leaders are particularly confident of the power they and the Likud Lobby enjoy on the American political scene.
This prime minister learned well from Menachem Begin and Ariel Sharon.
Netanyahu’s attitude comes through in a video taped nine years ago and shown on Israeli TV, in which he bragged about how he deceived President Clinton into believing he (Netanyahu) was helping implement the Oslo accords when he was actually destroying them.
The tape displays a contemptuous attitude toward — and wonderment at — an America so easily influenced by Israel. Netanyahu says:
“America is something that can be easily moved. Moved in the right direction. … They won’t get in our way … Eighty percent of the Americans support us. It’s absurd.”
Israeli columnist Gideon Levy wrote that the video shows Netanyahu to be “a con artist … who thinks that Washington is in his pocket and that he can pull the wool over its eyes,” adding that such behavior “does not change over the years.”
As mentioned above, Netanyahu has had instructive role models.
None other than Gen. Brent Scowcroft told the Financial Times that former Israeli Prime Minister Ariel Sharon had George W. Bush “mesmerized;” that “Sharon just has him “wrapped around his little finger.”
(Scowcroft was promptly relieved of his duties as chair of the prestigious President’s Foreign Intelligence Advisory Board and told never again to darken the White House doorstep.)
If further proof of American political support for Netanyahu were needed, it was manifest when Senators McCain, Lieberman, and Graham visited Israel during the second week of July.
Lieberman asserted that there is wide support in Congress for using all means to keep Iran from becoming a nuclear power, including “through military actions if we must.” Graham was equally explicit: “The Congress has Israel’s back,” he said.
More recently, 47 House Republicans have signed onto H.R. 1553 declaring “support for Israel’s right to use all means necessary to confront and eliminate nuclear threats posed by Iran … including the use of military force.”
The power of the Likud Lobby, especially in an election year, facilitates Netanyahu’s attempts to convince those few of his colleagues who need convincing that there may never be a more auspicious time to bring about “regime change” in Tehran.
And, as we hope your advisers have told you, regime change, not Iranian nuclear weapons, is Israel’s primary concern.
If Israel’s professed fear that one or two nuclear weapons in Iran’s arsenal would be a game changer, one would have expected Israeli leaders to jump up and down with glee at the possibility of seeing half of Iran’s low enriched uranium shipped abroad.
Instead, they dismissed as a “trick” the tripartite deal, brokered by Turkey and Brazil with your personal encouragement, that would ship half of Iran’s low enriched uranium outside Tehran’s control.
The National Intelligence Estimate
The Israelis have been looking on intently as the U.S. intelligence community attempts to update, in a “Memorandum to Holders,” the NIE of November 2007 on Iran’s nuclear program. It is worth recalling a couple of that Estimate’s key judgments:
“We judge with high confidence that in fall of 2003 Tehran halted its nuclear weapons program. … We assess with moderate confidence Tehran has not restarted its nuclear program as of mid-2007, but we do not know whether it currently intends to develop nuclear weapons …”
Earlier this year, public congressional testimony by former Director of National Intelligence Dennis Blair (February 1 & 2) and Defense Intelligence Agency Director Gen. Ronald Burgess with Vice Chairman of the Joint Chiefs Gen. James Cartwright (April 14) did not alter those key judgments.
Blair and others continued to underscore the intelligence community’s agnosticism on one key point: as Blair put it earlier this year, “We do not know if Iran will eventually decide to build a nuclear weapon.”
The media have reported off-the-cuff comments by Panetta and by you, with a darker appraisal — with you telling Israeli TV “… all indicators are that they [the Iranians] are in fact pursuing a nuclear weapon;” and Panetta telling ABC, “I think they continue to work on designs in that area [of weaponization].”
Panetta hastened to add, though, that in Tehran, “There is a continuing debate right now as to whether or not they ought to proceed with the bomb.”
Israel probably believes it must give more weight to the official testimony of Blair, Burgess, and Cartwright, which dovetail with the earlier NIE, and the Israelis are afraid that the long-delayed Memorandum to Holders of the 2007 NIE will essentially affirm that Estimate’s key judgments.
Our sources tell us that an honest Memorandum to Holders is likely to do precisely that, and that they suspect that the several-months-long delay means intelligence judgments are being “fixed” around the policy — as was the case before the attack on Iraq.
One War Prevented
The key judgments of the November 2007 NIE shoved an iron rod into the wheel spokes of the Dick Cheney-led juggernaut rolling toward war on Iran. The NIE infuriated Israel leaders eager to attack before President Bush and Vice President Cheney left office. This time, Netanyahu fears that issuance of an honest Memorandum might have similar effect.
Bottom line: more incentive for Israel to pre-empt such an Estimate by striking Iran sooner rather than later.
Last week’s announcement that U.S. officials will meet next month with Iranian counterparts to resume talks on ways to arrange higher enrichment of Iranian low enriched uranium for Tehran’s medical research reactor was welcome news to all but the Israeli leaders.
In addition, Iran reportedly has said it would be prepared to halt enrichment to 20 percent (the level needed for the medical research reactor), and has made it clear that it looks forward to the resumption of talks.
Again, an agreement that would send a large portion of Iran’s LEU abroad would, at a minimum, hinder progress toward nuclear weapons, should Iran decide to develop them. But it would also greatly weaken Israel’s scariest rationale for an attack on Iran.
Bottom line: with the talks on what Israel’s leaders earlier labeled a “trick” now scheduled to resume in September, incentive builds in Tel Aviv for the Israelis to attack before any such agreement can be reached.
We’ll say it again: the objective is regime change. Creating synthetic fear of Iranian nuclear weapons is simply the best way to “justify” bringing about regime change. Worked well for Iraq, no?
Another War in Need of Prevention
A strong public statement by you, personally warning Israel not to attack Iran would most probably head off such an Israeli move. Follow-up might include dispatching Adm. Mullen to Tel Aviv with military-to-military instructions to Israel: Don’t Even Think of It.
In the wake of the 2007 NIE, President Bush overruled Vice President Cheney and sent Adm. Mullen to Israel to impart that hard message. A much-relieved Mullen arrived home that spring sure of step and grateful that he had dodged the likelihood of being on the end of a Cheney-inspired order for him to send U.S. forces into war with Iran.
This time around, Mullen returned with sweaty palms from a visit to Israel in February 2010. Ever since, he has been worrying aloud that Israel might mousetrap the U.S. into war with Iran, while adding the obligatory assurance that the Pentagon does have an attack plan for Iran, if needed.
In contrast to his experience in 2008, though, Mullen seemed troubled that Israel’s leaders did not take his warnings seriously.
While in Israel, Mullen insisted publicly that an attack on Iran would be “a big, big, big problem for all of us, and I worry a great deal about the unintended consequences.”
After his return, at a Pentagon press conference on Feb. 22 Mullen drove home the same point. After reciting the usual boilerplate about Iran being “on the path to achieve nuclear weaponization” and its “desire to dominate its neighbors,” he included the following in his prepared remarks:
“For now, the diplomatic and the economic levers of international power are and ought to be the levers first pulled. Indeed, I would hope they are always and consistently pulled. No strike, however effective, will be, in and of itself, decisive.”
Unlike younger generals — David Petraeus, for example — Adm. Mullen served in the Vietnam War. That experience is probably what prompts asides like this: “I would remind everyone of an essential truth: War is bloody and uneven. It’s messy and ugly and incredibly wasteful …”
Although the immediate context for that remark was Afghanistan, Mullen has underscored time and again that war with Iran would be a far larger disaster. Those with a modicum of familiarity with the military, strategic and economic equities at stake know he is right.
Other Steps
In 2008, after Mullen read the Israelis the riot act, they put their pre-emptive plans for Iran aside. With that mission accomplished, Mullen gave serious thought to ways to prevent any unintended (or, for that matter, deliberately provoked) incidents in the crowded Persian Gulf that could lead to wider hostilities.
Mullen sent up an interesting trial balloon at a July 2, 2008, press conference, when he indicated that military-to-military dialogue could “add to a better understanding” between the U.S. and Iran. But nothing more was heard of this overture, probably because Cheney ordered him to drop it.
It was a good idea — still is. The danger of a U.S.-Iranian confrontation in the crowded Persian Gulf has not been addressed, and should be. Establishment of a direct communications link between top military officials in Washington and Tehran would reduce the danger of an accident, miscalculation, or covert, false-flag attack.
In our view, that should be done immediately — particularly since recently introduced sanctions assert a right to inspect Iranian ships. The naval commander of the Iranian Revolutionary Guards reportedly has threatened “a response in the Persian Gulf and the Strait of Hormuz,” if anyone tries to inspect Iranian ships in international waters.
Another safety valve would result from successful negotiation of the kind of bilateral “incidents-at-sea” protocol that was concluded with the Russians in 1972 during a period of relatively high tension.
With only interim nobodies at the helm of the intelligence community, you may wish to consider knocking some heads together yourself and insisting that it finish an honest Memorandum to Holders of the 2007 NIE by mid-August — recording any dissents, as necessary.
Sadly, our former colleagues tell us that politicization of intelligence analysis did not end with the departure of Bush and Cheney…and that the problem is acute even at the State Department’s Bureau of Intelligence and Research, which in the past has done some of the best professional, objective, tell-it-like-it-is analysis.
Pundits, Think Tanks: Missing the Point
As you may have noticed, most of page one of Sunday’s Washington Post Outlook section was given to an article titled, “A Nuclear Iran: Would America Strike to Prevent It? — Imagining Obama’s Response to an Iranian Missile Crisis.”
Page five was dominated by the rest of the article, under the title “Who will blink first when Iran is on the brink?”
A page-wide photo of a missile rolling past Iranian dignitaries on a reviewing stand (reminiscent of the familiar parades on Red Square) is aimed at the centerfold of the Outlook section, as if poised to blow it to smithereens.
Typically, the authors address the Iranian “threat” as though it endangers the U.S., even though Secretary Clinton has stated publicly that this is not the case. They write that one option for the U.S. is “the lonely, unpopular path of taking military action lacking allied consensus.” O Tempora, O Mores!
In less than a decade, wars of aggression have become nothing more than lonely, unpopular paths.
What is perhaps most remarkable, though, is that the word Israel is nowhere to be found in this very long article. Similar think pieces, including some from relatively progressive think tanks, also address these issues as though they were simply bilateral U.S.-Iranian problems, with little or no attention to Israel.
Guns of August?
The stakes could hardly be higher. Letting slip the dogs of war would have immense repercussions. Again, we hope that Adm. Mullen and others have given you comprehensive briefings on them.
Netanyahu would be taking a fateful gamble by attacking Iran, with high risk to everyone involved. The worst, but conceivable case, has Netanyahu playing — unintentionally — Dr. Kevorkian to the state of Israel.
Even if the U.S. were to be sucked into a war provoked by Israel, there is absolutely no guarantee that the war would come out well.
Were the U.S. to suffer significant casualties, and were Americans to become aware that such losses came about because of exaggerated Israeli claims of a nuclear threat from Iran, Israel could lose much of its high standing in the United States.
There could even be an upsurge in anti-Semitism, as Americans conclude that officials with dual loyalties in Congress and the executive branch threw our troops into a war provoked, on false pretenses, by Likudniks for their own narrow purposes.
We do not have a sense that major players in Tel Aviv or in Washington are sufficiently sensitive to these critical factors.
You are in position to prevent this unfortunate, but likely chain reaction. We allow for the possibility that Israeli military action might not lead to a major regional war, but we consider the chances of that much less than even.
Footnote: VIPS Experience
We VIPS have found ourselves in this position before. We prepared our first Memorandum for the President on the afternoon of February 5, 2003 after Colin Powell’s speech at the UN.
We had been watching how our profession was being corrupted into serving up faux intelligence that was later criticized (correctly) as “uncorroborated, contradicted, and nonexistent” — adjectives used by former Senate Intelligence Committee chair Jay Rockefeller after a five-year investigation by his committee.
As Powell spoke, we decided collectively that the responsible thing to do was to try to warn the President before he acted on misguided advice to attack Iraq. Unlike Powell, we did not claim that our analysis was “irrefutable and undeniable.” We did conclude with this warning:
“After watching Secretary Powell today, we are convinced that you would be well served if you widened the discussion … beyond the circle of those advisers clearly bent on a war for which we see no compelling reason and from which we believe the unintended consequences are likely to be catastrophic.”
http://www.afterdowningstreet.org/downloads/vipstwelve.pdf
We take no satisfaction at having gotten it right on Iraq. Others with claim to more immediate expertise on Iraq were issuing similar warnings. But we were kept well away from the wagons circled by Bush and Cheney.
Sadly, your own Vice President, who was then chair of the Senate Foreign Affairs Committee, was among the most assiduous in blocking opportunities for dissenting voices to be heard. This is part of what brought on the worst foreign policy disaster in our nation’s history.
We now believe that we may also be right on (and right on the cusp of) another impending catastrophe of even wider scope — Iran — on which another President, you, are not getting good advice from your closed circle of advisers.
They are probably telling you that, since you have privately counseled Prime Minister Netanyahu against attacking Iran, he will not do it. This could simply be the familiar syndrome of telling the President what they believe he wants to hear.
Quiz them; tell them others believe them to be dead wrong on Netanyahu. The only positive here is that you — only you — can prevent an Israeli attack on Iran.
Steering Group, Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS)
Ray Close, Directorate of Operations, Near East Division, CIA (26 years)
Phil Giraldi, Directorate of Operations, CIA (20 years)
Larry Johnson, Directorate of Intelligence, CIA; Department of State, Department of Defense consultant (24 years)
W. Patrick Lang, Col., USA, Special Forces (ret.); Senior Executive Service: Defense Intelligence Officer for Middle East/South Asia, Director of HUMINT Collection, Defense Intelligence Agency (30 years)
Ray McGovern, US Army Intelligence Officer, Directorate of Intelligence, CIA (30 years)
Coleen Rowley, Special Agent and Minneapolis Division Counsel, FBI (24 years)
Ann Wright, Col., US Army Reserve (ret.), (29 years); Foreign Service Officer, Department of State (16 years)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
politics democrat sconservatism debatere form Seattle
« Been Away | Main
The Guns of August 2010
August is a slow news month. Between the heat and the vacations, not much happens. Still, world wars have a habit of starting in August. WWI kicked off in this month back in 1914, and ever since Barbara Tuchman's book of that title, The Guns of August has stood for miscalculation leading to disaster.
World War II began in Europe on 1 September 1939 when Hitler invaded Poland. But the actual trigger came on 23 August, with the signing of the Nazi-Soviet pact that divided Poland, gave Hitler a free hand against France and England, and ultimately proved something of a miscalculation for both parties.
Might World War III – a set of cascading conflicts with truly global consequences – begin even before Lindsay Lohan finishes rehab? And what might be the results? Catastrophe is one possibility. But only one.
The obvious first act would be an Israeli strike on Iran's nuclear program. The mission would not be to destroy that program, but to set it back a few years. Think of it as a kind of "surge." Militarily, it's quite doable, especially if other delay measures, from economic sanctions to clandestine special operations, remain active. The world would react, as it did after Israel bombed Iraq's Osirak facility in 1981, with "universal condemnation and relief" (Bill Cohen's apt phrase). But think on it. What might the world be like today if Saddam had gotten the Bomb?
The Israeli action would have the active support and tacit consent of the United States, the Saudis, the other Gulf states, except perhaps Iran's newest client, Iraq. Pakistan and Afghanistan will be unhappy, but Pakistan and Afghanistan are always unhappy. Russia, Russia's near abroad, Europe and most everybody else, would experience a heightened sense of well-being.
You object? And what are your top five reasons for believing that the world will be a better place if Iran gets nuclear warheads, or even a device to be loaded on a small boat and sailed into the Straits of Hormuz?
Be honest. The Iranian nuclear threat isn't against Israel, despite Iranian President Heeby-Jeeby's motor-mouth tirades. Israel hits back. Iran's threat is more local. The Arab oil states, whose military forces serve mostly to oppress the citizenry and provide jobs for the well-born and well-connected, expect to be protected by others. America and Israel especially. And let us try to remember. Arabs and Persians don't always play well together.
So if Israel ends up once again a shabbos goy for its former Arab enemies, worse things can happen.
Former enemies?
Again, be honest. Israel poses no threat, existential or otherwise, to the established governments of the Arab world. Islamism does.
Which brings us to the Palestinians, about whom, at least if you believe a recent Gallup Poll (New York Times op-ed, 3 August), the Arab world no longer cares.
In truth, they never really have, save when it suited their purposes. But in the strange way of intimate enemies whose fates are inextricably intertwined, Israel nowadays does.
In the Middle East, the things that matter are done quietly, usually behind smoke screens – and sound and fury screens – of obfuscation and denial. Despite all the everybody-knows-their-lines high-decibel posturing over relief ships, settlements, Jerusalem and Mr. Obama's proclivities, a joint Israeli-American effort, funded by both, continues. The goal is to create a Palestinian Authority capable, not just of governing an independent Palestine, but of defending itself against those sub and transnational groups that don't much like the idea: the folks for whom Saudi Arabia is no more legitimate than Israel, and for whom Jerusalem is just one stop on the way to Madrid and beyond.
A Palestine capable of defending itself against other Palestinians.
If Israel attacks Iran, it is very likely that Hamas and Hezbollah would have no choice but to crank off some rockets in the direction of Israel. Even if they don't, this "teachable moment" would provide Israel with a splendid opportunity to do some serious teaching in tacit alliance with Syria . . .which, by the by, is getting ready to make peace with Israel in exchange for the Golan and considers Lebanon its own protectorate, not to be shared with Iran's local surrogates or uppity Palestinians. As for Hamas: After events of the last few years, the Palestinian Authority would probably not rush to its defense. Certainly, not in Gaza, should Israel act.
Neither would Egypt.
With Iran chastened, Egypt and Syria on board, Jordan benign, Hezbollah shattered for a while, and Hamas meeting whatever fate it meets, an independent Palestine could well emerge. Not just as an Israeli/American military and economic dependency, but as a genuine state in genuine alliance, on its way to genuine independence.
And a Palestinian people on their way to the justice and the lives they have so long been denied by everyone.
Of course, all this tummel would have global implications. It might even make Despicable Leader over there in North Korea a bit more nervous than usual. Especially since Despicable Leader and the rest of the power structure of that monstrous place know that China would love nothing better than to be rid of them. It is more than likely that, given his personal health and the state of his country, Despicable Leader might succumb to the urge to do something really, really dumb. Like threaten to use whatever nukes he might or might not possess on somebody or other. The North Korean Army's in no condition to invade anybody. Still, Despicable Leader might couple his nuclear threats with conventional mobilization.
Which would present a lovely opportunity for an American, call it a community-service pre-emption.
Much of North Korea's military equipment is stored underground or in mountainsides. If you want to get it out, the doors have to work. These doors can be sealed very easily by American precision-guided weapons, especially small bombs with special penetrating capabilities. What gets out of those bunkers and caves can also be dealt with. And one can easily imagine a situation in which, with much of that army's equipment suddenly unavailable, and much of the rest useless due to lack of fuel and parts, and the troops somewhat sullen, somebody in North Korea decides that the moment has come for regime change and quietly requests the assistance of the South Korean Army. And a few days later, American and Chinese "advisers" are shaking hands on the banks of the River Yalu.
In short:
In a few weeks, less time than it takes for Lindsay Lohan to finish rehab, Iran doesn't get its Bomb. Syria makes peace. An independent Palestine begins to emerge. And the people of North Korea, who have suffered far, far more than the Palestinians, begin their long march to the civilized world.
Possible? Perhaps. A genuine plan? Probably not. We're neither that bright nor that ruthless, and even if we were, things never go as planned. As the poet Robert Burns once put it, "There's many a slip/twixt the zipper and the zip." Still, such an outcome, whether by design or opportunism or both, would be a splendid climacteric for the World's Sole Remaining Superpower as we shrug off the last few decades, rebuild our own economy and democracy, and take up tasks more worthy of us than pretending to run the world.
Prophecy? Perhaps. In any event, if it does come to pass, remember:
You heard it here first.
Share
Do you like this story?
Posted by Philip Gold at August 3, 2010 11:12 p.m.
ADVERTISING
Comments
#560648
Posted by unregistered user at 8/4/2010 12:17 a.m.
This is the dumbest, most ignorant blog post I've seen on the Seattle PI.
Israel attacking Iran would not cause peace, it would start WWIII. China, Russia would not stand by idly. Iran would attack the US in Iraq and Afghanistan, etc.
Report violation
------------------------
یاداوری : ضمن انکه بعرض می رسانم برای رعایت ادب است که کلمه پرزیدنت "رییس جمهور" را همیشه در مورد سران و روسای کشورهای مورد بحث در مقالات خود بکار می برم همچنین به اطلاع می رسانم همانگونه که در مطلب 13 خرداد 89 سال جاری در همین وبلاگ عرض کردم به دلایلی که انجا گفته شد و شما خواننده محترم می توانید انها را بخوانید نوشتم مگر در صورت احساس خطر برای کشور و نظام وبنگاری سیاسی و تحلیلی خود را ادامه نخواهم داد و هم
اکنون با احساس خطر جدی با توجه به تحولات مشکوک شورای امنیت بر علیه ایران اسلامی و همدست شدن غرب و برخی از کشورهای عرب و غیر عرب منطقه و دور شدن نسبی چین و روسیه و نزدیک شدن ناگهانی این دو به غرب بر سر پرونده هسته ای و بخصوص نقشی که این روزها روسیه در خطرناک جلوه دادن فعالیت های هسته ای ایران بازی می کند بنده را بر ان داشت تا بعنوان یک تحلیلگر اینترنتی و یک وبنگار سیاسی و اجتماعی و صد البته بعنوان یک شهروند ساده و بی ادعا ی ایرانی ( که در این احساس خطر نه ثروت و نه منافع و رانت و نیز قدرتی دارد که از بخطر افتادن انها نگران باشد و نه عزیز و گمارده کس و یا جناحی است که برای
منافع انها سینه سرایی نماید ) اول برای ادای دین و وظیفه ملی و دینی خود نسبت به مردم و کشور و نظام و دوم برای حفظ و کمک به صلح و امنیت منطقه ای و جهانی مجددا دست به قلم گردیده و مطالبی را که خواهید خواند تقدیم نمایم . امید ان دارم تا با لطف خدا این نوشتار ضمن حفظ منافع و امنیت ملی نظام و کشور سربلندمان همچنین گامی باشد در جهت گسترش و تعمیم و تعمیق صلح و دوستی ایران اسلامی با همه کشورها و نیز حسن همجواری باهمسایه گان و رابطه همه جانبه با همه دول و ملل جهان بر مبنای عقلانیت و مصلحت اندیشی و منافع ملی تام و کمال باشد! بمانند همیشه باید یاداور گردم که کلیه مطالب این وبلاگ و سایر وبلاگهای بنده نظر شخصی ولی تخصصی اینجانب است که یا درست اند و یا غلط اگر درستند گوارای وجود و اگر نادرست از پیش پوزش بنده را بپذیرید!.
----------------
الف : پیشگفتار
بعد از فرو پاشی شوروی سابق و ویرانی دیوار برلین (بعنوان نماد جنگ سرددر سال 1990 )رابطه روسیه با غرب و بخصوص با امریکا با فراز و فرودهای بسیاری روبرو بوده است اما بنظر می رسد در یکسال گذشته روسیه تحت ریاست پرزیدنت مدودوف با مدیریت احتمالی پشت صحنه پرزیدنت پوتین (رییس جمهور پیشین و نخست وزیر قدرتمند و زیرک فعلی ) نه بعنوان یک رقیب امریکا که
بعنوان یک یار با وفا در سطح منطقه و سازمان ملل در زمینه های مختلف سیاسی و امنیتی و اقتصادی ایفای نقش می کند (و یا دستکم می خواهد امریکا و غرب و اسراییل را تشویق کند تا او را در قالب این شخصیت قبول و باور کنند!). بارزترین نمونه این همکاری و وفاداری را می توان در مسئله پرونده هسته ای ایران پیدا کرد انجا که روسیه بعد از بده بستان های اشکار همه جانبه با غرب و امریکا (برخلاف مخالفت های ظاهری اولیه ) نه تنها به قعطنامه چهارم تحریم ایران در کنار چین رای مثبت داد که پرزیدنت مدودوف با اظهارات شدید ا همسو با اتهامات غرب و امریکا بر علیه جمهوری اسلامی ایران (مانند این گفته اخیر ایشان که ایران را در استانه ساخت بمب اتمی اعلام
کرد و ...) عملا نشان داد که در هر نوع حمله و بر خورد احتمالی غرب و یا اسراییل به ایران اسلامی دیگر ظاهرا یک ناظر بی طرف نخواهد بود و احتمالا بمانند هر دو جنگ جهانی اول و دوم و جنگهای روسیه تزاری مستقیما بر علیه ایران وارد عمل خواهد شد و یا غیر مستقیم ولی موثر در کنار سایر عوامل منطقه ای عرب و غیر عرب به تهاجم احتمالی غرب به ایران کمک خواهد رسانید.اگر چنین باشد و این واقعیت فرضی ! را بپذیریم . ایا نهایتا واقعا غرب و امریکا و اسراییل به
روسیه اعتماد خواهند کرد و روسیه را در منافع و معادلات منطقه ای و جهانی شریک خواهند نمود و یا انها هم سعی خواهند کرد روسیه را سرکار گذارند و بعد از سوی استفاده از ان او را رها نمایند و همه روزه تلاش کنند تا قدرت و اقتدار ان را در هم شکنند و مثل پارسال کشورهای چون گرجستان را با ادعای حق و یا ناحق به جان روسیه بیاندازند تا اگر شد انرا تجزیه نمایند؟ و از همه مهمتر چین و روسیه از بازی که در پیش گرفته اند انتظار چه دست اوردی را دارند؟در بخش بعد سعی خواهم کرد به این پرسشها پاسخ دهم .
-----------------------------------
چین و روسیه و نتایج بازی برای غرب در زمین ایران اسلامی !
نقش چین در بازی گفته شده به دو دلیل نقشی کوتاه و نسبتا کم اثر و بیشتر برای کسب منافع اقتصادی و سیاسی محدود خلاصه می شود که ما را به این نتیجه مهم می رساند که عملا چین در این بازی یک بازیگر نه چندان قوی می باشد . این دو دلیل مهم عبارتند از :
اول -فاصله جغرافیایی نسبتا زیاد چین با خاورمیانه و خلیج فارس
دوم - مشکلات اساسی چین با غرب بر سر دو کشور تایوان و کره شمالی .
بنظر نمی رسد غرب حاضر باشد به خاطر همکاری ان کشور در هر نوع دخالت نظامی احتمالی بر علیه ایران اسلامی دو کشور فوق را به چین هدیه نماید
اما نقش روسیه بدلیل انکه فکر می کند همزمان می تواند با گل الوده شدن اب و شروع جنگ احتمالی در منطقه منافع سیاسی و اقتصادی و نقش و جایگاه بسیار بیشتر از وضع کنونی را بدست اورد می تواند یک نقش مهم و قابل توجه باشد.
چنین می نماید که روسیه تحت ریاست اقایان پوتین و مدودف بر این باور است که بروز جنگ بین غرب و اسراییل با ایران اسلامی در جهت منافع کامل روسیه است چرا که هردو کشور مهم ایران و امریکا و نیز بیشتر کشورهای غربی در این جنگ احتمالی بسیاری ازنیروهای انسانی و داراییهای مالی و توان صنعتی و نظامی و امنیتی خود را از دست خواهند داد انها ضعیف می شوند و روسیه دست نخورده و قوی باقی خواهد ماند و امریکا و غرب به زیر سلطه نظامی و سیاسی روسیه خواهندرفت و از سوی دیگر از انجا که روسیه یکی از تولید و صادر کننده بزرگ گاز و نفت جهان است در صورت بروز جنگ انها فکر می کنند با نابودی سکوها و چاههای نفت
ایرانی و عربی منطقه نفت و گاز بشدت کمیاب و قیمت ان نجومی بالا خواهد رفت و از این جهت هم انها سود سرشار خواهند برد.بعلاوه انها بدشان نمی اید در یک معامله و در جریان جنگ احتمالی تا شمال ایران را از ان خود نمایند! در پایان جنگ جهانی دوم انها فقط هنگامی حاضر به ترک شمال ایران شدند که پرزیدنت ایزنهاور با تهدید روسیه به حمله اتمی از انها خواست فورا خاک ایران را ترک کنند و چون در ان زمان هنوز روسیه بمب هسته ای نداشت ناچار حاضر به ترک ایران گردید!.پس می بینیم که علاقه روسیه به کسب ابهای گرم جنوبی ایران اسلامی (پیرو وصیت پتر کبیر برای گسترش مرز جنوبی روسیه تا ابهای گرم خلیج فارس ) نه تنها کم نشده که ظاهرا هم بیشتر شده است!.
در چنین شرایطی این پرسش پیش می اید که ایا اساسا در صورت بروز جنگ منافعی وجود خواهد داشت تا مثلا روسیه از ان در کمال ارامش ! بهره برداری نماید؟ ایا جمهوری اسلامی ایران امریکا و غرب و اسراییل در باتلاق و تور کاخ کرملین خواهند افتاد؟ ایا برنامه هسته ای صلح امیز ایران انقدر خطرناک (!؟)است که غرب و اسراییل به قیمت نابودی و تضعیف همه توان خود با ان مقابله نظامی نمایند و با دست خود قدرتهایی همچون روسیه و چین و هند و غیره را بر خود مسلط نمایند؟ از همه مهمتر ایا انها انقدر بی فکر هستند که بدون در نظر گرفتن اثار شدید و ویرانگر و فاجعه بار منطقه ای و جهانی فقط به این دلیل که انها فکر می کنند جمهوری اسلامی ایران به نزدیکی ساخت بمب اتم رسیده است! خود و منطقه و جهان را در استانه فاجعه (اگر نگوییم نابودی) قرار دهند؟
پاسخ پر اشکار است که منفی می باشد چرا که خدای ناکرده در صورت بروز جنگ عملا بنظر می رسد جنگ جهانی سوم در خواهد گرفت و بسیاری از حکومتهای حامی غرب منطقه توسط دول و یا مردم خود این کشورها سرنگون خواهند شد و تروریسم و جنبش های افراط گرایی شدیدا مذهبی(بسیار خطرناک تر از طالبان و القاعده ) در کنار ناسیونالیسم کور و نابودکننده و انارشیست و کمونیسم بسیار افراطی و ویرانگر منطقه ای و جهانی بروز خواهند نمود و بی تردید جغرافیای سیاسی منطقه و جهانی دگرگون خواهد شد. پر واضح است در چنین شرایطی نه چندان محیط زیست سالم و قابل زندگی در منطقه و جهان باقی خواهد ماند و نه جمعیت سالم و
بدور مانده از جنگ و کشتار . بعلاوه درگیر شدن توان غرب در هر نوع جنگ احتمالی عملا فرصت را در اختیار کشورهای محروم افریقا و یا کشورهایی چون زاپن (برای باز پس گیری جزیره اشغال شده توسط روسیه در روزهای اخر جنگ دوم جهانی ) و چین (برای پس گرفتن تایوان) و کره شمالی (برای بدستن اوردن کره جنوبی) و ارزانتین (برای گرفتن جزایر خود از انگلیس) و ... می گذارد تا سرزمینهایی را که متعلق به خود می دانند و هم اکنون مستقیم و یا غیر مستقیم در تسلط غرب است را باز پس گیرند.
نتیجگیری:
بنا به دلایل فوق است که بنظر می رسد هم برای روسیه و چین و هم ما (ایران اسلامی)و هم امریکا و غرب و کشورهای منطقه و حتی اسراییل که همه تلاتش کنیم تا در منطقه و به دلیل واهی جنگی" جهان ویرانکن" در نگیرد و امریکا نه خود و نه به اسراییل اجازده دهد تا بازی قدرتهایی چون چین و روسیه را خورده و جو گیر شده و دست به کاری بزنند که نهایتا همه در ان بازنده خواهند شد. بنظر می رسد پرزیدنت پوتین و مدودف فراموش کرده اند همین پارسال بود که غرب گرجستان را به جان روسیه انداخت و یا نه ! فراموش نکرده اند بلکه انها می خواهند با بازی دادن اسراییل و امریکا و غرب و تحریک انها برای حمله به ایران اسلامی در واقع مقابله به مثل
نموده و انتقام عمل پارسال انها را بگیرند! در هر حال بنظر می رسد همه باید این حقیقت غیر قابل انکار را باور کنیم که منافع همه در گسترش صلح و امنیت همه جانبه و تعمیق روابط دوستانه و حسن نظر و اعتماد به یگدیگر است و نه ایجاد دشمنی و اعمال کینه توزانه و نقشه های شیطانی که همه را با هم نابود و یا تا نزدیکی نابودی سوق دهد در پایان ارزو دارم تا بهترین روابط ممکن را جمهوری اسلامی ایران با همه ملل و دول جهان داشته باشد قطعا و تحقیقا اگر روسیه و امریکا و غرب با جمهوری اسلامی ایران صادق باشند از فشار و پرونده سازی و ایراد و اعلام اتهامات واهی و بزرگ نمایی فعالیت های صلح امیز ایران دست بردارند و ایران را باور کنند خواهند
دید که صمیمی تر و دوست داشتنی تر از ایران دوستی نخواهند یافت بسیاری از مشکلات منطقه ای و جهانی با کمک ایران حل و فصل خواهد شد همانگونه که اگر با ایران اسلامی درشتی کنند همان خواهند شنید که از طرف رییس جمهور محترم ایران اسلامی تا کنون شنیده اند و در این شب تولد منجی عالم بشریت مهدی موعود "عج" ارزو و دعا می نمایم تا صلح و دوستی بر منطقه و جهان بطور کامل اعاده گردد و جهل و نادانی و نفرت و دشمنی و کشتار و ظلم و تبعیض و استثمار و استعمار برای همیشه نابودگردد و عشق ودوستی محبت بین همه ملل و دول منطقه و جهان بهمراه ازادی و کرامت انسانی برای همه بشریت به برکت این شب عزیز دایر گردد .امین یا رب العالمین .سعید شجاعی سعدی- شیراز- دوشنبه شب- 89/5/4
برابر با شب تولد حضرت مهدی"عج"
---------------------
"بنام انکه جان را فکرت اموخت ..........چراغ دل بنور جان بر افروخت"
ایا به بازی نگرفتن شما دلیل کنار گذاشتن فعالیتهای اینترنتی وب نگاری سیاسی و تحلیلی و اجتماعی و فرهنگی شما نبوده است؟
الف- مقدمه
این پرسشی است که بسیاری از کسانی که مرا می شناسند به طرق مختلف و با ادبیات مختلف در 9 ماه گذشنه از من می پرسند و گاه از سر محبت خواستار تجدید فعالیتهای وب نگاری بنده شده و می شوند.
در پاسخ خدا را شاهد می گیرم و صادقانه عرض می کنم هیچگاه و در هیچ لحظه ای به این مسایل نه تنها فکر نکرده و نمی کنم که اصلا برایم چنین مقولی ارزش و اهمیت خاص و معنا داری نداشته و ندارد البته هیچ انسان دلسوز و مدیر و مدبر و متعهدی را نمی توانید بیابید که برای مردم و کشور و نظام خود (اگر کار و مسئولیتی به او پیشنهاد گردد) نپذیرد اما اگر هم با وجود دارا بودن سه توان تخصصی 1- برنامه ریزی 2- نرم افزار و سخت افزار کامپیوتر و شبکه 3- صنعت جهانگردی
و با دارا بودن صدها مقاله علمی و تحلیلی و سیاسی در اینترنت و غیر ان مجبور باشد هزاران نفر از جوانان محروم ولی مستعد را بصورت تک نفری در مغازه خود (که تا همین یک ماه گذشته اجاره ای بود) اموزش زبان و کامپیوتر و حسابداری کامپیوتری بدهد و مدعیان بی سواد و یا کم سواد او با ریا و نیرنگ و باند بازی - خود را در جایگاههایی قرار دهند که خودشان هم می دانند انها حتی یک دهم توان و شایستگی و شرایط همه جانبه لازم را برای اشغال ان جایگاه نداشته و ندارند که هیچ بلکه بنظر می رسد اکثرا برای نظام و مردم و بیت المال هم بجز دردسر و خسارت نتیجه ای ببار نمی اورند.جالب تر انکه این افراد برای انکه پوششی هر چند نخ نما به ندانم کاریها و بی عرضه گی های خود دهند(بدنبال کسب مدارک تحصیلی و یا جعل ان بر
می ایند و ) ضمن انکه به هر طریق غیر قانونی و غیر اخلاقی و ناجوانمردانه ممکن از ادامه تحصیل افراد شایسته (از ترس اینکه نکند این افراد منافع مالی و اداری و رانت حواری شیطانی انها را بخطر اندازند) جلوگیری می کنند اما خود در حالی که رسما کارمند دولتند و مثلا چشم شیطان کور باید تمام وقت مفید و موثر!!!؟
خود را در اختیار نظام مقدس و مردم بگذارند ! با فریبکاری و نیرنگ و زد و بند هم حقوق کلان می گیرندو هم انجام وظیفه ! می کنند و هم چهار دست و پا سفت و سخت پست و موقعیت اداری و غیر اداری خود را حفظ می کنند!.اما دریغ از درک ناقص و فهم کجشان که این عده همه را نادان و خود را علامه خدعه و نیرنگ می بینند و سر در برف نموده و خیال می کنند این ثروت و
موقعیتی شیطانی که با پایمال کردن حق و ابروی خبرگان و مخلصان چند روزی بدست اورنده اند ماندنی است و نمی دانند و یا نمی فهمند که "ومکرو مکرالله والاالخیرالماکرین"و نیز این ضرب المثل عوامانه "که خدا نکند که گدا معتبر شود ...که اگر معتبر شود از خدا بی خبر شود".
- بله با وجود همه موارد ذکر شده فوق چون منی ! نه تنها دلگیر نمی شود و به این دلیل فعالیتهای اینترنتی خود را قطع نمی کند که بسیار خوشحال هم می شود که در این روزگار مکار و حیلگر ی که تلاش می کنند با له کردن حق و حقیقت ولگد کردن افراد توانمند نان و اب نامشروع خود را صد چندان کنند ! چون منی با توان حتی بالا ! در گوشی پرت بدور از جار و جنجال
کر کننده زمانه به انتقال علم روز دنیا به جوانان مستعد ولی تهیدست شهر و استان زادگاه خود می پردازد. بعلاوه اگر قرار بود با این دلایل واهی سر خورده و کنارگیری نمایم انگاه که در سال 86 و بهنگام کاندید شدن بنده برای هشتمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از شیراز داوطلب شده بودم و با تنگ نظری و با زورگویی کامل و برغم انکه در هیئت اجرایی تایید صلاحیت شده بودم به ناگاه در شورای نظارت نگهبان وقت شیراز(انهم بدلیل نداشتن 5سال سابقه کار در حالی که 18 سال سابقه مستند و متقن ارایه نموده بودم !) رد صلاحیت شدم - بطور طبیعی با ان ظلم اشکار باید بنده ان فعالیت اینترنتی خود را کنار می گذاشتم !
دیدید که نه تنها چنین نکردم بلکه تا 16 مهر 88 با تلاش و جدیت چند برابر ! به فعالیت فوق ادامه دادم .خوب حالا که معلوم شد غیبت 9 ماهه من دلیل دلگیری و دلخوری نداشته است پس شاید این سئوال دیگر در ذهن شما خواننده محترم پیش اید که دلیل واقعی این غیبت چه بوده است ؟ در اینجا دلایل واقعی غیبت 9 ماهه خود را در زیر تقدیم حضور شما عزیزان می نمایم .
سعید شجاعی سعدی - شیراز- چهارشنبه 89/3/12
ایمیل-saadiman2006@yahoo.com و shogaiee@gmail.com
---------------
ب- دلیل عدم فعالیت وب نگاری بنده:
همانگونه که شما خواننده گرانسنگ و عزیز اگاهید:
بنده سعید شجاعی سعدی با توکل به خدا و در نهایت فروتنی و بی ادعایی ! و بی انکه کسی از من خواسته باشد و یا خدای ناکرده ریالی مواج و رانت ! از هیچ شخص حقیقی و یا حقوقی دریافت نموده باشم و یا نعوذ بالله ! قصد کسب "شهرت " و ثروت " و "قدرت" را داشته باشم و مهم تر از همه به گروه و یا جناحی خاص تعلق داشته باشم - وبلاگهای 11گانه ای(1) را از سال 1385 راه اندازی نمودم (2)
تا اول:
در دورانی که امریکای تحت ریاست جمهوری پرزیدنت بوش پسر و نیز حکومت جمهوری خواهان بسیار تند رو و زورگو که با همکاری و همراهی برخی دول غربی وبویژه دولت اسراییل قانون شکن! (3)
هر روز وهر ساعت با بهانه و ترفند جدیدی نظام و امنیت ملی و تمامیت ارضی میهن اسلامی ما را به چالش می کشیدند
ودوم:
دستگاه تبلیغاتی ما یکی از ضعیف ترین دوران کاری خود را می گذرانید (تو گویی منفعلانه در خواب خوش ! فرو رفته باشد) حس احساس تکلیف ملی و شرعی بنده را وا داشت تا در ابتکاری خود جوش وبلاگهای اجتماعی و سیاسی و تحلیلی خود را راه اندازی نموده و اگر تعداد بازدیدکننده و کامنت ها را بتوان بعنوان یک شاخص موفقیت و اثر گذاری یک سایت بحساب اورد شاید بتوان گفت بنده در انجام این وظیفه تا حدود زیادی (و نه کامل ) موفق بوده ام .
اما در نه ماه گذشته بنده به این دلیل مطلبی نداشتم که در مهر 88 پر بیننده ترین وبلاگ بنده saadman.mihanblog.com احتمالا مورد هک واقع شد و با احتمال ضعیفتری بدلیل پر شدن فضای که شبکه mihanblog برای کاربران یک وبلاگ قرار داده به یکباره حذف گردید!در چنین شرایطی هیچ بعید نبود تا سایر وبلاگهای بنده نیز به همین سرنوشت دچار شوند ! که این پیش بینی هم تا حدی درست از اب در امد !چرا که در همین لحظه ای که این سطور را می نویسم عملا هیچگونه امکانی برای وارد کردن مطلب جدید به سه وبلاگ دیگرم(saadiman.blogfa.com-saadiman2.blogfa.com-shogaiee.blogspot.com )میسر نمی باشد هر چند انها در اینترنت وجود دارند و دسترسی به انها برای همه امکان پذیر است و این در حالی است که دو وبلاگ دیگر (یعنی shirman.blogfa.comو نیزsaadiman.mihanblog.com هم) در عمل امکان بروز رسانی را ندارند .
پس می بینیم که 6وبلاگ بنده در اختیار بنده نیستند . مکاتبات لازم از طریق ارسال نامه های اینترنتی به مدیریت شبکه های blogfaوmihanblog و blogger را انجام داده ام و منتظر پاسخ انها هستم . حالا شما خواننده محترم و هم همه عزیزانی که مصرانه خواستار تجدید فعالیت وب نگاری بنده بوده اند هم از دلایل بنده اطلاع کامل کسب نمودید حالا اگر چند ماه و یا چند سال دیگر هم وبلاگهایم را بروز نکردم فکر کنم احتمالا شما هم به بنده حق بدهید .البته بودند و هستند دوستانی که ایجاد یک سایت را به من بجای وبلاگهای که مدیریت ان تمام و کمال دست صاحبان شبکه است را پیشنهاد داد ه اند که اگر تکلیف وبلاگهای فوق مشخص شود شاید با اخذ مجوز مربوطه قانونی در اینده چنین کنم.
احتمالا لازم به یاد اوری نباشد که یک وبلاگ نویس فقط برای حفظ امنیت وبلاگ خود می تواند با نصب برنامه های anti-virus و antihack و anti-malware وanti-spy و یک firewall قدر تا حدی از امنیت وبلاگ خود محافظت کند چرا که کنترل کننده و تصمیم ساز نهایی مدیران و سیستم امنیتی شبکه ای است که شما در محیط ان وبلاگ ایجاد کرده اید می باشند و شما عملا بجز انچه گفته شد هیچگونه کنترلی بر وبلاگهای خود ندارید و این مدیران و سیستم وبگردان مثلا blogfaو یا mihanblogو یا bloggerهستند که مدیریت و کنترل شبکه را بر عهده دارند.
پس طبیعی است بنده تا روشن شدن تکلیف شش وبلاگ فوق و کسب مجدد این اطمینان که حداقل امنیتی در وب نگاری وجود دارد وبلاگهای خود را بروز ننمایم و اصلا هم زمانی که طول خواهد کشید تا این اطمینان حاصل شود برایم اهمیت ندارد چرا که هم اکنون خطر فوری را برای امنیت ملی و تمامیت ارضی میهن بزرگ و پر افتخاراسلامیمان از ناحیه قدرتهای زورگو و متخاصم احساس نمی کنم که اگر هر ان چنین خطری را حس کنم سریعا در حد وسع و توان علمی و تجربی خود وبنگاری سیاسی و تحلیلی سابق خود را مجددا شروع خواهم نمود که هیچ ! بلکه با جان نا قابل خود از هویت و تمدن و اب و خاک و دین و شرف ایران دفاع خواهم نمود .
-------------------------------------
پ- پاورقی
(1)- این وبلاگهای یازدهگانه عبارتند از .:
-shogaiee.persianblog.ir-shogaiee.blog.com-saadiman.blogsky.com-shogaiee.blogspot.com
saadiman.blogpars.com-sadiman.blog.com-shirman.blogfa.com-saadiman.mihanblog.com-
saadiman.blogfa.com-saadiman2.blogfa.com-saadman.mihanblog.com
(2)-شاید شما خواننده محترم این سئوال طبیعی برایتان پیش امده باشد که چرا این همه وبلاگ انهم با محتوای مشترک ؟! پاسخ روشن است وقتی شما خود جوشانه و خالصانه و بر اساس احساس وظیفه و با بکار گیری تمام توان علمی و تجربی (در حد وسع و امکانات و مصلحت و شرایط ) می خواهید جلوی تهاجمات رسانه ای و تبلیغاتی بیگانگان بی رحم و زورگو را بگیرید ! طبیعی است سعی کنید از حد اکثر امکانات برای جلب مخاطب بیشتر در داخل و خارج استفاده نمایید که به لطف خدا بنظر می رسد بنده تا حد زیادی توانسته باشم در انجام این مهم موفق گردم
(3)- دولتی که همین دیروز با زشت ترین و ناجوانمردانه ترین روش به کاروان کشتیهای غیر مسلح حامل دارو و مواد غذایی از چهل کشور جهان که برای گرسنگان و محاصره شدگان غزه عازم انجا بود حمله نموده و شمار زیادی را با بی رحمی فراوان و مظلومانه به قتل برساند و شمار دیگری را مجروح نماید ) هر روز با بهانه و ترفند جدید ایران اسلامی و امنیت ملی و تمامیت ارضی ما را به چالش می کشیدند (بسیار بیشتر و شدید تر از انچه که در دوران پرزیدنت اوباما ی سیاه پوست بر علیه کشور عزیز ما هم اکنون صورت می گیرد).
بنظر می رسد اکنون که مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 به مرحله سازنده خود رسیده و اکثر تحلیلگران سیاسی دنیا (ومنجمله بنده) را وا داشته است تا نتایج خوب و امید بخشی را برای حل و فصل کامل مسئله هسته ای ایران و سایر سایر موارد اختلافی بین ایران و غرب و بخصوص بین امریکا و جمهوری اسلامی ایران پیش بینی کنند .
بعضی از سران عرب منطقه (که بطور طبیعی باید از رفع کدورتهای بین ایران و غرب خوشحال باشند چرا که بطور بالقوه همیشه این خطر هست که خدای ناکرده این اختلافات در صورت حل و فصل نشدن میتواند منجر به یک جنگ فاجعه بار گردد که طی ان نه تنها ایران و غرب و اسراییل که بیشتر از همه ! کشورهای عربی منطقه در ان شدیدا صدمات فاجعه باری خواهند دید )
متاسفانه بنظر می رسد نه تنها از حل و فصل اختلافات ایران و امریکا خوشحال نیستند که بشدت با همراهی لابی تندرو و جنگ طلب طرفدار اسراییل در کنگره و حزب جمهوری خواه امریکا نهایت کارشکنی ممکن را بعمل اورده و می اورند تا فعالیتهای سازنده دولت پرزیدنت اوباما و رییس جمهور احمدی نژاد را خنثی نمایند در واقع اخبار و تحلیل ها و مناظره اکثر شبکه های رادیو تلوزیونی عربی منطقه در این روزها بمنظور خدشه واردکردن و به ایجاد شک و تردید و هشدار های مستقیم یا غیر مستقیم از عواقب نزدیکی ایران و غرب سمت و سو دارند !!!
که اظهارات رییس مرکز تحقیقات دبی امارات متحده در یک مناظره زنده تلوزیونی مبنی بر لزوم حمله فوری و همه جانبه امریکا به جمهوری اسلامی ایران بجای مذاکره و کسب توافق با ان و تایید این اظهارات توسط دو تن از سناتورهای تندرو و جنگ طلب کنگره امریکا (شما می توانید در زیر همین مطلب انها را مطالعه فرمایید ) و کارشکنیهای دولت عربستان و کشتار شیعیان در یمن با حمایت مستقیم عربستان برای تحریک جمهوری اسلامی ایران به واکنش احساسی و سوی
استفاده انها از ان بمنظور خطرناک جلوه دادن جمهوری اسلامی ایران و متهم ساختن ان به دخالت در امور داخلی کشورهای عربی و تحریک بحرین به واکنش فورانی و تند و غیر معمول به اظهارات یک شهروند و یک روزنامنگار معروف ایرانی که چندی قبل شاهد ان بود یم و حتی سفر در حال انجام پادشاه عربستان به سوریه همه و همه تنها گوشه های از یک پروزه تخریب روند صلح و سازش بین غرب و جمهوری اسلامی ایران است که در حال انجام است.
خوب اکنون این سئوال پیش می اید که اگر فعالیتهای صلح امیز و مذاکرات اشتی جویانه ایران و غرب و بخصوص ایران و امریکا تا این درجه جنگ طلبان را ناراحت و خشمگین نموده است که انها را وادار نموده تا دست به تندترین اعمال برای تخریب این روند اشتی جویانه بزنند؟! ایا نباید همه صلح طلبان دنیا و سیاستمداران جهان و روشنفکران و ارباب جراید و رسانه جهانی و بخصوص ایرانی و غربی نهایت تلاش و حمایت خود را از انجام چنین مذاکراتی تا مرحله توافق نهایی و نیز تلاش همه جانبه جهانی را برای خنثی نمودن تلاشهای مخربان این روند بکار گیرند؟!
از این ها گذشته ایا کسی نیست به این گروه بفهماند که تجدید رابطه و بازگشایی سفارتخانه های ایران و امریکا تحقیقا و در درجه اول – برای امنیت اعراب و کشورهای حوزه خلیج فارس مفید و سود راهبردی دارد و بعد از ان برای دو کشور امریکا و ایران مفید است؟!
چرا انها باید فکر کنند نزدیکی ایران و امریکا به ضرر انهاست؟!
چرا انها بجای دوستی و حسن همجواری و احترام متقابل در صدد تخریب روابط گام برمی دارند؟!
ایا نمی دانند که ملت و دولت سرفراز و کهن ایران همه پیشرفت هسته ای و فضایی و صنعتی و علمی و نظامی و غیره خود را متعلق به همه ملل ازاده و صلح طلب و بخصوص همسایگان و بویژه همسایگان مسلمان خود می داند و حاضر است هر کمک و هر کاری که از دستش براید برای کمک به پیشرفت انها نیز بکار گیرند ؟!
پس با توجه به موارد فوق بهتر است همه دست در دست هم به صلح و ثبات و امنیت منطقه ای و جهانی کمک نماییم . امین یا رب العالمین.
سعید شجاعی سعدی
Saadiman2006@yahoo.com
چرا باید همه کشورها از تجدید رابطه ایران و امریکا استقبال کنند؟!
چهارشنبه 15 مهر ماه سال 1388
هر گاه در تاریخ حدود هشت هزارساله ایران یک حکومت قوی و خدمتگزار و پیشرو روی کار بوده است که ایران را به سوی پیشرفت همه جانبه رهنمود ساخته است . متاسفانه سیل اتهامات از سوی قدرتهای جهانی (و اکثرا با تحریک همسایگان ایران و ترساندن انها از قدرت نظامی ایران ) به سوی ان حکومت سرازیر شده است . در این راستا اگر فقط 70 سال اخیر را ملاک قرار دهیم در خواهیم یافت که حکومت ملی دکتر مصدق در دهه سی شمسی و حکومت جمهوری اسلامی ایران از بدو تاسیس و
پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز همواره مورد تهاجم رسانه ای و جنگ روانی و کید و دسیسه قدرتهای جهانی قرار داشته و دارند که این دسیسه ها در مورد حکومت مردمی دکتر مصدق به کودتا برعلیه ان انجامید و در 28 مرداد 32 سرنگون گردید ! . اما با پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ 22 بهمن 57 با تدابیری که مدیریت فرهیخته انقلاب (مرحوم امام خمینی "ره" و جانشین ان مقام معظم رهبری ) انجام داد ه اند نه تنها نهال انقلاب را با کودتا و تجاوز نظامی دست نشاندگان قدرتهای جهانی( نظیر ارتش بعثی و جنایتکار صدام) نتوانستد نابود سازند که هم اینک خوشبختانه این نهال به یک درخت رشید و تنومند تبدیل گشته
و همین امر سبب شده است تا قدرتهای جهانی هر روز برای ان یک مشکل و دردسر درست نمایند ! و از سوی دیگر نه تنها مایل نیستند که پیشرفتهای علمی و اجتماعی و سیاسی و هسته ای و فضایی و پزشکی و عمرانی و سد سازی و راه اهن و جاده سازیهای گسترده و نیز پیشرفت های عظیم نظامی و غیره انرا تحمل کنند که حتی نمی خواهند متاسفانه انرا باور هم نمایند .
لذا سخت در تلاش هستند تا با ترساندن همسایه های ایران از یک ایران پیشرفته و مدرن - همسایه های ایران را در حالت ترس و تردید نسبت به اهداف سیاسی و غیر سیاسی جمهوری اسلامی ایران نگه دارند ! و این در حالی است که ایران اسلامی واقعا نیتی در منطقه بجز حفظ و تحمیق صلح و ثبات و امنیت همه کشورهای منطقه و جهان نداشته و ندارد. تاریخ هشت هزار ساله ایران نشان داده است ایران بجز برای مقابله و در مقام پاسخگویی به تجاوزات کشورهای دیگر به هیچ کشوری در دنیا حمله نکرده اند !. وسعت ایران باستان از حدود مرزهای چین کنونی تا اروپای امروزی بوده است و می بینیم که بجز مساحت فعلی و امروزی ایران از ان وسعت جهانگیر چیزی باقی نمانده است .
اما کسی ندیده و یا نشنیده است که ایران ادعای به ان سرزمینهای خود نموده باشد . ایران هموار بدنبال گسترش همکاریهای سیاسی و اقتصادی و غیره با سایر کشورها و بخصوص با همسایگان خود بوده است و همکاری و تلاش برای به نتیجه رساندن مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 و رفع سوی تفاهمات فقط برای نشان دادن حسن نیت و اهداف صلح طلبانه خود بوده است .
بنظر می رسد دولت پرزیدنت اوباما سخت در تلاش است تا با مذاکره چند جانبه و دوجانبه با جمهوری اسلامی ایران به شعار تغییر خود جامعه عمل بپوشاند و در ضمن از قدرت و نفوذ سیاسی و غیره ایران برای برون رفت امریکا و غرب از بحرانهایی که دولت تندرو و جنگ طلب پیشین (دولت پرزیدنت بوش پسر) در عراق و افغانستان و پاکستان و ... درست کرده است استفاده نماید . و الحق هم دولت دهم با در نظر داشت منافع ملی بخوبی در حال بستر سازی برای رفع سوی تفاهمات و زدودن زنگار بی اعتمادی و کینه ورزی بین دو ملت و دو دولت بزرگ و قدرتمند ایران و امریکا است و درست همین اقدام صلح طلبانه و بشر دوستانه ایران - گروههای جنگ طلب را در حزب جمهوری خواه کنونی امریکا و
دولت فعلی اسراییل و حامیان انها در بعضی از کشورهای عربی و غیر عرب منطقه وا داشته است تا احساس خطر کنند و سخت به تلاش و تکاپو بیفتند تا اول مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 را بشکست بکشانند (!!!) و دوم از ایجاد رابطه دوستانه بین ایران و غرب و بخصوص ایران امریکا بشدت جلوگیری کنند تا با گل الود کردن اب ! اصطلاحا ماهی های کلان و سنگین بگیرند و به تبع ان ضمن به خطر انداختن صلح و ثبات و امنیت منطقه ای و جهانی! جان دهها میلیون انسان بیگناه را هم به خطر بیندازند! .
نتیجگیری :
با توجه به تحلیل فوق مطلوب بنظر می رسد تا همه کشورهها و دول و ملل منطقه و جهان از تلاشهای ایران و امریکا برای حل و فصل مشکلات و سوی تفاهمات مزمن سی ساله حمایت کامل نموده و از القای فضای تردید و ترس نسبت به پیشرفتها ی روز افزون و اهداف صلح طلبانه ایران در منطقه و جهان خوداری نمایند . چرا که بدون همکاری و همرایی ایران هیچ صلح و ثبات و امنیتی واقعی در منطقه ایجاد نخواهد گردید و کشورهای همسایه و بخصوص کشورهای عربی همسایه می توانند از اولین گروههای باشند که از محصول صلح و برقراری رابطه همه جانبه دوباره ایران و امریکا بهرمند گردند .پس انها نیز باید بجای کارشکنی نهایت تلاش خود را برای موفقیت مذاکرات حال و اینده باید بخرج دهند. انشالله
ضمن تشکر از همه خوانندگانی که در مورد مطلب " اقای اماراتی ایا قرص روان گردان مصرف نفرموده اید" اظهار نطر فرموده
اید(شما می توانید ان را در پایین همین مطلب مطالعه فرمایید) به عرض شما
خواننده گان محترم این و سایر وبلاگهای شخصی سیاسی و تحلیلی خود می
رسانم - هنوز 24 ساعت از خرده یاوه گویی های باصطلاح رییس مرکز تحقیقات
(؟!!!) دبی امارات متحده در باره لزوم حمله نظامی امریکا به ایران نگذ
شته است که امروز دوشنبه 13 مهر 88 برابر با 5 اکتبر 2009 در مطلب و
خبر بسیار مهم سایت خبری و تحلیلی انگلیسی
www.rawstory.com
بنقل از شبکه فاکس نیوز متعلق به تندروان جنگ طلب نئومحافظه کاران امریکا
در مقاله ای "خبری و تحلیلی " نشان داده است که دو تن از سناتورهای
بسیار تندرو حزب جمهوری خواه تحت تسلط نئومحافظه کاران در ست در همان
روزی که این اقای اماراتی این اظهارات کودکانه و احتمالا تحت توهم ناشی
از مصرف قرص روان گردان و یا سایر مواد مخدر توهم زا را بیان فرموده است
! اربابان ایشان دقیقا همین افاضات کودکانه را تقریبا با همان ادبیات و
اظهارات کودکانه برای حمله امریکا به ایران در امریکا و در مصاحبه با فاکس
نیوز اعلام فرموده اند!!!
نکته بسیار مهم تر اظهارات و نقطه نظرات خوانندگان سایت "رواستوری " است که تقریبا همگی ضمن رد اظهارات این دو سناتور بشدت نسبت به حمله به ایران هشدار داده اند و عواقب چنین اقدامی کودکانه را برای جهان و امریکا فاجعه بار خوانده اند و سخت با چنین کار احمقانه احتمالی بشدت مخالفت نموده اند در اینجا مقاله فوق را بزبان اصلی (انگلیسی ) که بقلم دیوید ادوارز نگاشته شده است و نیز اظهارنظرات خوانندگان انرا ذیلا تقدیم شما خواننده عزیز می نمایم . باشد تا با این کار توانسته باشم به افشای دسیسه و تلاشهای جنگ طلبان اسراییلی و
امریکایی و عوامل منطقه ای انها برای بشکست کشاندن مذاکرات 1+5 با جمهوری اسلامی ایران گامی کوچک برداشته باشم . ضمنا من بعنوان یک ایرانی نه تنها اعراب را دشمن خود و ایران سربلند نمی دانم که برادران عرب خود را همسایه خوب و مسلمانی می دانم که باید بهترین و بالاترین و مستحکم ترین روابط ممکن را باانها ایجاد کنیم و الحق هم که دولت دهم و نهم جمهوری اسلامی ایران به ریاست جناب اقای دکتر احمدی نژاد همه سعی خود را برای انجام این مهم بخرج داده است .
اما ظاهرا عوامل فرامنطقه ای و بعضی افراد نادان و کم اطلاع در کشورهای عرب برادر و دوست چندان استقبالی را که بیاید و شاید از این تلاشهای صادقانه ایران بعمل نمی اورند که هیچ ! گاهی هم دچار توهم و سوی تفاهم گردیده و امثال ان اظهارات نابجا را توسط رییس تحقیقات ؟!!! امارات به وقیحیحانه ترین شکل ممکن را شاهد هستیم!!!.
من در شگفتم ! این اقا چطور رییس مرکز تحقیقات دبی است که نمی داند ایران به تنهایی از لحاظ ژئو پلتیک (سیاسی و جغرافیایی ) و نیز منابع انسانی و کانی و غیر کانی و تاریخ هشت هزارساله پر اوازه و ادبیات و معماری و فرهنگ جهانی خود ارزش و اعتبار جهانیش (حتی بدون در نظر داشت قدرت نظامی و هسته ای اش ) از همه کشورهای برادر و دوست و مسلمان همسایه و یا غیر همسایه بالاتر و مهمتر است؟!!!. انشالله ایشان تاکنون به اشتباه خود پی برده و توبه و معذرت خواهی خواهند نمود هر چه باشد انسان جایز الخطاست !!!.
اقا محمد خان قاجار تهران کنونی(که در ان زمان یک قصبه کوچک بیش نبود ) را پایتخت ایران قرار داد و امروزه این شهرک کوچک تبدیل به یک کلان شهر بسیار بزرگ و پرجمعیت با مشکلات بسیار زیاد شهری و اجتماعی و غیره گردیده است.
اندیشه تغییر پایتخت از تهران به شهری دیگر از مدتها پیش توسط مراکز رسمی و یا غیر رسمی و یا محققین مربوطه برای برون رفت از مشکلات مزمن تهران مطرح گردیده است اما هیچگاه جدی و عملیاتی نگردید .
بنده چند سال قبل در همین وبلاگ پیشنهاد دادم تا پایتخت از تهران به شهر شیراز و دقیقا بگویم به مرودشت و یاشهر نوبنیاد صدرا منتقل گردد.
همین ابتدا به عرض شما خوانده گرامی برسانم این پیشنهاد نه بخاطر تعصبات شهری که من در ان زاده و بزرگ شداه م می باشد چرا که از قضا جد بزرگ ما (مرحوم حسن شجاعی معروف به حسن تهرانی ) از ترکهای ساکن تهران بوده که در زمان قاجار چون برای ماموریت به شیراز می اید همین جا با همسر کاشانی خود ساکن می گردد و جده مادری ما هم (مرحوم غریب خان ) لر بوده است . لذا هیچ تعصبی شخصی نه در ان سال و نه اکنون بنده برای ارایه پیشنهاد خود نداشته و ندارم.
اگر به روسیه و یا المان و امریکا و یا هر کشور دیگری موشکافانه و با دید تاریخی و کارشناسانه بنگریم می بینیم همه انها دقیقا به دلایل تاریخی و سیاسی و امنیتی و نه فقط به دلیل حوش اب و هوایی و اقتصادی پایتختهای کنونی خود را انتخاب نموده اند علاوه بر ان شاید در زمان محمد خان قاجار دلایل شخصی او برای انتخاب تهران به پایتختی ایران قابل توجیه نسبی بوده است اما مسلما امروزه به دلایل زیر بهتر است پایتخت به صدرا و یا مرودشت شیراز منتقل شود .
1- استان پارس (فارس) بنیانگذار دو امپراتوری بزرگ بوده است که هم بدلیل سیاسی و علمی و تمدن سازی نه تنها این دو تمدن مایع فخر و سربلندی ما ایرانیان است که بدلیل نقش افرینی انها در یکتا پرستی و معماری و حقوق بشر و موسیقی و ادبیات و فرهنگ و مدیریت کلان و صنعت جهان - همه جهانیان به ان به دیده احترام و مثبت می نگرند(توضیحات دقیق نقش افزینی حدود هزارساله علمی و فرهنگی و نیز تمدن سازی دو سلسله هخامنشیان و ساسانیان را شما می توانید در کتب تاریخی داخلی و خارجی مطالعه فرمایید ) و دقیقا بخاطر همین نقش والای پارسیان در تمدن جهان است است که حتی امروزه ایران را در خیلی از جاها و زبانها (منجمله انگلیس و فرانسوی زبانان دنیا) بانام باستانی ان " پرشیا"یا "persia" می شناسند پس می بینیم هیچ یک از شهرها و استانهای عزیز دیگر ما از چنین نام و اوازی تاریخی و جهانی برخوردار نیست.
2- وجود نزدیک به نیمی از اثار و ابنیه تاریخی در استان پارس(فارس) خود دلیل دیگری برای انتقال پایتخت از تهران به شیراز است.
3- اب و هوای نیمه کوهستانی و نیمه خشک استان پارس(فارس) و وجود دریاچه ها و رود نسبتا پر اب "کر" در دشت وسیع شهر مرودشت و سد تاریخی داریوش (درودزن) و دسترسی اسان به نقاط مختلف استان و کشور از دیگر امتیازات استان پارس (فارس) برای پایتختی ایران است.
4- به لحاظ امنیتی هم موقعیت جغرافیایی استان پارس(فارس) بهترین مکان برای پایتختی کشور است .
5- از لحاظ دینی و علمی و فرهنگی و اقتصادی هم استان پارس (فارس ) یکی از مناسبترین ها است.
در پایان یاداور می گردم که این فقط یک پیشنهاد است و اگر تصمیم سازان عزیز ما روزی خواستند تهران و تهرانیان را از ترافیک و انفجار جمعیت و مشکلات اجتماعی و گرانی و صدها مشکل و معضل احتمالی کنونی و کمر شکن و خردکننده نجات دهند .! می تواند به پیشنهاد بنده هم فکر کنند ! که با این کار تهران می تواند قطب اقتصاد ایران گردد یعنی همان نقش که نیویورک در امریکا و ونیز در ایتالیا و سن پیترزبورک در روسیه و ... بازی می کنند. بماند که با عمل به این پیشنهاد بنده - نام و اوازه نظام و کشور و نفوذ سیاسی و اقتصادی ایران عزیز بشدت در منطه و جهان افزایش می یابد . امید که این پیشنهاد با دید کارشناسانه و همه جانبه مورد توجه لازم قرارگیرد . انشاالله
سعید شجاعی سعدی
شیراز-10/7/88