آیا در کشور بخور بخور است؟!

آیا در کشور بخور بخور است؟!

دیروز که آیه الله گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری در مصاحبه ای اعلام کردند که عده ای در بیت المال شنا می‌کنند.

 بنده بعنوان یک پژوهشگر و تحلیلگر یک پرسش برایم مطرح شده که این عده کی هستند؟

با خودم که فکر کردم دیدم که پاسخ این پرسش خیلی سخت نیست!.

چرا که افراد عادی که اکثریت مردم را تشکیل میدهند و دستشان بجایی بند نیست قاعدتاً نمی توانند جز این عده باشند.

جانبازان شیمیایی و قطع نخاعی و رزمندگان با شرف و بسیجیان و جهاد گران نیز نمی توانند عضو این عده باشند.

یادم افتاد به اظهارات بارها و بارها تکرار شده دوران مبارزات انتخاباتی کاندیداها های مجلس و ریاست جمهوری و غیره که حکایت می کرد و میکند که ؛ 

نود درصد پست های کلیدی ، ثروت ملی،  و معادن و کل اقتصاد کلان  جمهوری اسلامی ایران در اختیار چهار تا  شش درصد از جمعیت ایران است و نود شش درصد بقیه فقط و فقط درآمد بخور و نمیر و ناچیز ی دارند.

همچنین یادم افتاد در یک مورد پنج هزار نفر از فرزندان مسئولان در آمریکا در حال کیف و عشق و حال زندگی و درس خواندن بسر میبرند. 

هزینه سر سام آور این پنج هزار نفر و احتمالا چند برابر  این تعداد از آقا زاده های دختر و پسر در سایر کشورهای غربی به صدها میلیون دلار در سال می رسد که همه این هزینه را از کیسه مردمی تامین میکنند که نود شش درصد جمعیت دارای مشکلات شدید معیشتی را تشکیل میدهند.

بعد یادم افتاد که در کشورمان ما دستگاه قضا و همچنین دستگاههای امنیتی و انتظامی و اطلاعاتی پر قدرت هم داریم که بنا بر اظهارات آیه الله گلپایگانی میشود به این نتیجه رسید که نکند احتمالا این عده چنان نفوذ و قدرت سیاسی و اقتصادی و غیره دارند که این همه ارگان های قدرتمند هم توان مقابله و برخورد اساسی با آنها را ندارد .

آنجا که ایشان گفتند این عده باید جوابگوی مردمی باشند که همه چیز خود را فدای انقلاب اسلامی کردند و باید اینها که در بیت المال شنا می کنند پاسخگوی آنها باشند، این پرسش دیگر در ذهنم شکل گرفت که به کجا چنین شتابان!.